Odpowiedzi Yálie odpowiedział(a) o 20:11 rodzajuBo on idzie, ona idzie, ono idzie Odpowiedź została zedytowana [Pokaż poprzednią odpowiedź] 0 0 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

Na podstawie danych o dokładnej lokalizacji samochodu, można określić, w którym miejscu znajduje się kierowca i czy rzeczywiście wykonuje powierzone mu obowiązki służbowe.

Jeśli śledzicie mnie na Facebooku, to nie umknął pewnie waszej uwadze post, w którym postanowiłam wypisać kilka słów z tekstu „Pippi börjar skolan”. Pośród nich znalazło się sporo czasowników. O czasownikach, tych, które wypisałam i nie tylko tych, warto jest wiedzieć jednak trochę więcej niż to jakie są ich bezokoliczniki. Z tego powodu ten oraz kilka innych artykułów, które pojawią się na blogu w przyszłości, będzie poświęconych właśnie tej części mowy. Czym jest czasownik? Krótkie przypomnienie czym czasownik w ogóle jest. Czasownikiem nazywamy słowo, które opisuje jakąś czynność albo stan, w którym się znajdujemy, np.: „iść" czy „być". Bez niego niemożliwe byłoby opisanie co robiliśmy albo co zamierzamy robić. W języku polskim taki niepozorny czasownik może przyjmować naprawdę wiele różnych form, które zależą od tego, kto daną czynność wykonuje, kiedy ją wykonuje i czy dana czynność została zakończona. Podstawowa forma czasownika, czyli taka, z której nie możemy wywnioskować chociażby jaki czas ma na myśli autor zdania, nazywamy bezokolicznikiem. Bezokolicznikami są na przykład słowa „mrugać” czy „malować”. Czasowniki w języku szwedzkim Na szczęście w języku szwedzkim czasowniki nie przyjmują aż tylu różnych form jak w języku polskim. Pewnie jednak zauważyliście, że niestety i tak zdarza się szwedzkim czasownikom co rusz wyglądać trochę inaczej. Opiszę tu więc, jakie szwedzkie czasowniki przyjmują formy i co dana forma oznacza w praktyce. Kiedy uczymy się czasowników, zwykle pierwszą formą jaką poznajemy jest Infinitiv, czyli bezokolicznik i to właśnie czasowniki w postaci Infinitiv znalazły się w poście o Pippi. Pomimo tego, że bezokoliczniki nie niosą ze sobą żadnych dodatkowych informacji, to jednak przydają się przy budowie zdań. Infinitiv rozpoznać można po tym, że czasami zapisywany jest razem z „att” tak jak „att gå” czy „att skriva”, co jednak nie jest regułą. Infinitiv nie jest wbrew pozorom formą podstawową. Formą podstawową jest Imperativ i to tą formą posługujemy się kiedy chcemy coś komuś rozkazać lub zakazać (w dalszej części tekstu czasowniki w formie Impreativ oznaczone będą wykrzyknikiem). Czasowniki w formie Imperativ są zastosowane na przykład w następujących zdaniach: „Sväng till vänster efter korsningen.” (Skręć w lewo za skrzyżowaniem), „Gå inte där!” (Nie idź tam!). Poza tym mamy jeszcze trzy formy czasowników, nazywane Presens, Preteritum i Supinum, które mają znaczenie, kiedy chcemy określić czas wykonania danej czynności. Niestety nie ma jednej uniwersalnej metody tworzenia tych form od wszystkich szwedzkich czasowników. Od niektórych czasowników nowe formy tworzymy prosto, poprzez dodanie odpowiednich końcówek do formy Imperativ, ale są też takie czasowniki, od których nie możemy tworzyć nowych form posługując się sztywnymi regułami. Z tego powodu tworzenie nowych form czasowników czyli ich odmiana, po szwedzku böjning, może nie być najprzyjemniejszą częścią przygody ze szwedzkim. Naukę odmiany czasowników można sobie jednak ułatwić, wiedząc, że czasowniki w języku szwedzkim dzielą się na 4 podstawowe grupy. Czasowniki leżące w obrębie każdej z grup mają podobne właściwości i często ich nowe formy tworzy się w podobny sposób. Ale o tym w niedalekiej przyszłości. Najpierw przybliżę wam, kiedy stosować poszczególne formy czasowników. Presens Czasowniki w formie Presens zawsze występują w zdaniu w powiązaniu z zaimikiem osobowym (przed lub po nim) lub nazwą wykonawcy czynności i używamy ich głównie kiedy mówimy o teraźniejszości, na przykład w zdaniach "Hon är snäll", "Katten äter maten". Tej formy używamy jednak także, gdy: mówimy o zjawiskach, faktach, które są niezmienne i uznane za prawdziwe np.: "Vatten kokar vid 100 grader". mówimy o przyszłości, np.: "I morgon åker jag till Polen". (Podobnie jak w języku polskim. Możemy opisać przyszłe zdarzenia za pomocą czasownika w czasie teraźniejszym. "Jutro jadę do Polski" zamiast "Jutro będę jechała do Polski".) Uwaga: w szwedzkim są też inne sposoby wyrażania przyszłości. mamy na myśli czynności, wydarzenia, które się powtarzają. Na przykład codziennie zaczynające się o tej samej porze lekcje, "Lektionerna börjar klockan 9". Preteritum i Supinum Zarówno forma Preteritum jak i Supinum służą do wyrażania przeszłości, istnieją jednak pewne różnice w tym, kiedy można je zastosować. Przede wszystkim czasownik w Preteritum występuje w zdaniach "samotnie" jedynie z wykonawcą czynności, tak jak dzieje się to w przypadku czasownika w formie Presens. Czasownik w formie Preteritum stosujemy, gdy: mówimy o czynności zakończonej, wykonanej w konkretnym czasie w przeszłości. Kilka przykładów: "Kasia sov hela dagen i går" Kasia spała wczoraj cały dzień. Wynika z tego zdania, że już nie śpi. Zdanie zawiera też informację, że wydarzyło się to wczoraj. "För två år sedan flyttade Karin till Stockholm" Dwa lata temu (wiemy kiedy) Karin przeprowadziła się do Sztokholmu. Czynność jest skończona czyli już się nie przeprowadza. "Förra året bodde Tomek i Kraków" W zeszłym roku (wiemy kiedy) Tomek mieszkał w Krakowie i czynność ta została zakończona, czyli prawdopodobnie mieszka już gdzieś indziej. Z kolei czasownik w formie Supinum stosujemy w czasach Perfekt i Pluskvamperfekt. Gdy używamy któregoś z tych czasów, czasownik w formie Supinum nie stoi już w zdaniu "sam". W czasie Perfekt czasownik poprzedzony jest przez czasownik "har" natomiast w czasie Pluskvamperfekt przed czasownikiem stoi również "har" ale w formie Preteritum - "hade". Kiedy stosujemy czas Perfekt? Jaka jest różnica pomiędzy tym czasem a czasem Preteritum, skoro obydwa wyrażają przeszłość? Otóż czas Perfekt stosujemy, gdy: mówimy o czymś co wydarzyło się w przeszłości, ale dokładny czas nie jest istotny, mówimy o aktywności, która rozpoczęła się w przeszłości i trwa nadal albo jej skutki są nadal ważne dla teraźniejszości. Przykłady: "Den här veckan har det inte regnat mycket." W tym tygodniu nie padało dużo. Mamy na myśli wydarzenie z przeszłości, które nie wydarzyło się w konketnym momencie. Poza tym jego skutki nadal są istotne w teraźniejszości. "Vi har känt varandra i ett år nu." Znamy się od roku. Poznaliśmy się rok temu i znamy się nadal, czyli "czynność" nadal trwa. "I år har jag pluggat väldigt mycket" W tym roku uczyłam się naprawdę dużo. Nie jest istotne to, kiedy dokładnie się uczyłam. Ważna jest czynność. No to o co chodzi z Pluskvamperfekt? Pluskvamperfekt stosujemy, kiedy odnosimy się do czynności, która została zakończona, zanim wydarzyło się coś innego. Czyli chyba można powidzieć, że jest to czas zaprzeszły. Przyjrzyjmy się zdaniom: "Han hade ätit innan Sofia kom" Zjadł zanim przyszła Sofia. "Vi åkte till Polen förra året, men Svensson hade redan varit där" Pojechaliśmy do Polski zeszłego lata, ale Svensson już tam był. "De hade läst alla recensioner innan Henrik bokat hotellet" Przeczytali wszystkie recenzje zanim Henrik zarezerwował pokój w hotelu. Czas Pluskvamperfekt stosujemy także, gdy: chemy powiedzieć, że coś mogłoby się wydarzyć, czyli tzw. tryb przypuszczający, w niektórych konstrukcjach: Om det inte varit så halt på vägen hade jag varit hemma i tid. Jeżeli nie byłoby tak ślisko na drodze to byłbym w domu na czas. No to dobrnęliśmy do końca. Do omówienia w temacie została jeszcze grupa czasowników, które nie wyglądają do końca jak typowe czasowniki, ale o tym w jednym z kolejnych wpisów. Vi hörs!

Home Sztuka, Kultura, KsiążkiJęzyk Polski blocked zapytał(a) o 15:28 Czego nie można określić w czasie teraźniejszym ? To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% 1 0 Odpowiedz Najlepsza odpowiedź Eweliiik odpowiedział(a) o 15:30: rodzaju Odpowiedzi odpowiedział(a) o 15:30 Czasownika dokonanego. ♥ ємσ ρяιη¢єѕѕ ♥ [Pokaż odpowiedź] Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

Duża grupa czasowników w języku hiszpańskim to czasowniki nieregularne. Podczas odmiany tych czasowników w czasie teraźniejszym może dochodzić do częściowej lub całkowitej zmiany tematu. Niektóre czasowniki nieregularne odmieniają się z tzw. przegłosem, czyli ze zmianą niektórych samogłosek na inne w temacie czasownika.

By Last updated: April 14, 2019 Ludzie często powtarzają, że należy żyć chwilą (ang. “live in the moment”). To oznacza, by skupiać się na tym co dzieje się teraz. Ale jak rozmawiać o tym, co ma miejsce w danej chwili? Wyobraź sobie, że poznajesz nową osobę. Po krótkim przedstawieniu, prawdopodobnie będziecie chcieli dowiedzieć się nieco więcej o sobie nawzajem. Aby rozmawiać po angielsku o swoich upodobaniach, zainteresowaniach czy rzeczach, których nie lubisz, musisz opanować jedną, bardzo istotną kwestię: angielski czas teraźniejszy. Czas teraźniejszy jest podstawą w nauce języka angielskiego i niezależnie od tego, czy uczęszczasz na kurs językowy, czy uczysz się samodzielnie, prędzej czy później się na niego natkniesz. Nawet jeśli już potrafisz mówić z wykorzystaniem czasu teraźniejszego i rozumiesz go, gdy czytasz po angielsku, z pewnością nie zaszkodzi, jeśli dokładniej zapoznasz się z tą formą gramatyczną. Dzięki temu artykułowi, nauczysz się wszystkiego, co będzie ci potrzebne w przyszłości. W końcu zrozumiesz i dowiesz się, jak bezbłędnie wykorzystywać angielski czas teraźniejszy! Pomówmy o tym teraz: Jak, kiedy i w jaki sposób stosować angielski czas teraźniejszy Download: This blog post is available as a convenient and portable PDF that you can take anywhere. Click here to get a copy. (Download) Czym jest czas teraźniejszy? W języku angielskim używamy określonych czasów, aby nasz rozmówca wiedział, kiedy miało miejsce zdarzenie, o którym mówimy. Po angielsku czas określa się słowem tense, które pochodzi od łacińskiego słowa tempus, oznaczającego czas. Będziemy używać różnych form czasownika w zależności od tego czy będziemy mówić o czymś, co już się zdarzyło, o czymś co ma miejsce w danej chwili, lub dopiero wydarzy się w przyszłości. Użycie właściwego czasu jest niezbędne, aby uniknąć nieporozumień podczas rozmowy. Czasu teraźniejszego (eng. present tense) używamy, aby opisać zdarzenia, które mają miejsce tu i teraz, lub które w jakimś stopniu dotyczą teraźniejszości. Zobaczysz, że po przeczytaniu tego artykułu, angielski czas teraźniejszy nie będzie miał przed tobą tajemnic. Pokażemy ci kiedy i w jaki sposób należy go stosować, aby bezbłędnie mówić po angielsku. Kiedy używać czasu prostego (present simple), a kiedy ciągłego (present continuous)? W języku angielskim istnieją trzy podstawowe formy czasu teraźniejszego: simple, continuous i perfect. Do mówienia o generalizacjach lub powtarzalnych czynnościach używamy formy prostej (simple) Do mówienie o niezakończonych czynnościach używamy formy ciągłej (continuous). Przy zakończonych wydarzeniach lub czynnościach użyjemy formy perfect. W tym artykule skupimy się na czasach present simple i continuous. Musisz dokładnie wiedzieć jak i kiedy używać obu form aby opanować angielski czas teraźniejszy. Czas preset simple wygląda następująco: I/we/they (ja/my/oni) [czasownik w formie podstawowej] Przykład: I speak, they walk, we eat (ja mówię, oni chodzą, my jemy) He/she/it (on/ona/ono) [czasownik w podstawowej formie + końcówka -s] Przykład: He speaks, she walks (on mówi, ona chodzi) Czas present continuous natomiast wygląda tak: I (ja) am [czasownik z końcówką -ing] Przykład: I am running, I am speaking (ja biegam, ja mówię). He/she/it (on/ona/ono) is [czasownik z końcówką -ing] Przykład: He is eating, she is smiling (ona je, on się uśmiecha). We/they/you (my/oni/wy) are [czasownik z końcówką -ing] Przykład: We are waving, they are talking, you are driving (my machamy, oni rozmawiają, ty prowadzisz samochód). Oczywiście, żeby nie było zbyt łatwo, istnieją także wyjątki od tej reguły. W języku angielskim mamy do czynienia z czasownikami nieregularnymi, które przyjmują inną formę w czasie teraźniejszym. To have (mieć), to be (być), to go (iść), i to do (robić) to najpowszechniejsze przykłady czasowników nieregularnych. Jest ich oczywiście więcej i należy się ich nauczyć na pamięć, ale spokojnie, zacznijmy najpierw od tych najbardziej popularnych. Pamiętaj, że praktyka czyni mistrza i z czasem to wszystko stanie się znacznie łatwiejsze. Zanim zaczniesz ćwiczyć, omówimy różne sposoby użycia angielskiego czasu teraźniejszego. Mówienie o czasie Jak już wcześniej wspomnieliśmy, angielskie czasy pozwalają określić, kiedy miała miejsce dana czynność. Ale to nie wystarczy do uzyskania precyzyjnej informacji. Samodzielnie występujący czasownik, bez żadnych otaczających go wyrazów, może jedynie powiedzieć nam czy czynność już się zakończyła, trwa w tej chwili czy jeszcze nie miała miejsca. Z reguły potrzebujemy bardziej szczegółowego opisu, aby poprowadzić nawet najprostszą rozmowę. Istnieją specjalne wyrażenia związane z czasem, które pomogą odpowiedzieć na następujące pytania: How long does the action happen for? (jak długo miała miejsce dana czynność?) How often does the action take place? (jak często mam miejsce dana czynność?) When does the action happen? (kiedy miała miejsce dana czynność?) Niektóre przykłady tych wyrazów to: How long (jak długo): All day, for hours, since this morning (cały dzień, godzinami, tego ranka) How often (jak często): Never, always, constantly (nigdy, zawsze, wciąż) When (kiedy): Today, last year, at 5 in the afternoon (dzisiaj, w zeszłym roku, o piątej po południu) To oczywiście jedynie nieliczne przykłady wyrażeń pozwalających określić czas związany z daną czynnościa. Czy jesteś w stanie sobie przypomnieć jeszcze jakieś? Mówienie o teraźniejszości Angielski czas teraźniejszy koncentruje się na tym co dzieje się w danej chwili. Ale możesz go stosować także do mówienia o swoich przekonaniach, zainteresowaniach, powtarzalnych zdarzeniach itd. Poniżej znajdziesz kilka bardzo pomocnych przykładów, jak mówić o tych kwestiach z użyciem czasu teraźniejszego. Generalizacje i wierzenia Mówiąc o generalizacjach, mamy na myśli, że coś nie jest konkretnie określone. Możesz być precyzyjny i powiedzieć:“I will eat fish today at 5:00” (będę jeść rybę dzisiaj o 5 po południu). Ale możesz też powiedzieć:“I eat fish” (jem rybę). Drugie zdanie opisuje generalizację, lub bardzo ogólne twierdzenie. Do takiego rodzaju wypowiedzi będziemy używać czasu present simple. Przy pomocy tego czasu możesz podzielić się swoim zdaniem na temat siebie i innych, a także poglądami, wierzeniami i powszechnie przyjętymi faktami. Jeśli chcesz kontynuować opisywanie swojej miłości do ryb możesz powiedzieć:“fried fish smells delicious” (smażona ryba pachnie wybornie) lub “fish is the best food in the world” (ryby to najlepsze jedzenie na świecie). Pamiętaj, że to co mówisz nie musi być zgodne z prawdą, ważne, że ty tak uważasz. Hobby i przyzwyczajenia Czym lubisz się zajmować w wolnym czasie? Czas present simple pozwoli ci udzielić odpowiedzi na to pytanie. “I play the piano, and sometimes I read bad romance novels before bed” (Gram na pianinie i czasem czytam romansidła przed snem). O sowich zainteresowaniach możesz opowiedzieć zarówno ogólnikowo jak i szczegółowo. Niezależnie od tego czy ćwiczysz grę na pianinie po kilka godzin dziennie, czy tylko czasem postukasz w klawisze, zawsze użyjesz czasu present simple, by komuś o tym opowiedzieć. Hobby to rzeczy, które robisz dla przyjemności. Z kolei przyzwyczajenia to czynności, które weszły ci w nawyk i których często nawet nie kontrolujesz. Przyzwyczajenia mogą zarówno być pozytywne jak i negatywne. Możesz mieć dobre przyzwyczajenia: “I always wake up early and exercise before I start the day” (zawsze wstaję wcześnie rano żeby poćwiczyć zanim rozpocznę dzień). Ale możesz mieć także bardzo złe nawyki: “When I’m nervous, I bite my nails. When I’m very nervous I make bad fish jokes” (kiedy się denerwuję, obgryzam paznokcie. Kiedy bardzo się denerwuję, zaczynam opowiadać kiepskie żarty). Zarówno hobby jak i nawyki opisują czynności, które wykonujemy. Być może nie dzieją się tu i teraz (nie grasz na pianinie i nie obgryzasz paznokci podczas czytania tego artykułu), ale mówiąc o nich stosujemy czas teraźniejszy, ponieważ są one aktualne. Jak często coś się wydarza You might have noticed by now that the present tense is used to describe things that keep happening. You can also use the present tense to explain how often these things happen. For example, if you say “He always drinks coffee in the morning,” it is not the same as saying “He never drinks coffee in the morning.” In fact, these two sentences have opposite meanings. There are actually two time-related phrases in these sentences: (1) the words “always” and “never” explain how often your friend drinks coffee, and (2) the words “in the morning” explain when exactly this drinking happens (or doesn’t happen). When you’re describing the frequency of an action (how often something happens), you can be very specific. For example: “Every evening at 7:00 I study English for two hours.” This sentence tells when (7:00 in the evening), how often (every evening) and for how long (two hours) you study English. Or you can be very general: “Sometimes I study English.” This sentence only shows how often you study (sometimes). Co dzieje się w danym momencie Czym zajmujesz się w tej chwili? Być może czytasz ten artykuł, pijesz herbatę i słuchasz jakiejś dobrej muzyki (You are reading this article, drinking some tea and listening to some good music). Każda czynność, którą wykonujesz w tym momencie może być wyrażona za pomocą czasu present continuous. Pomyśl o tym jako o sposobie mówienia o czynności, która jeszcze się nie zakończyła. Na przykład: “I am still waiting for this long winter to end”(wciąż czekam aż ta długa zima w końcu się skończy). Gdyby zima już się skończyła, to zdanie nie byłoby w czasie teraźniejszym tylko w przeszłym! Zaplanowane wydarzenia Wciąż powtarzamy że teraźniejszość to coś co ma miejsce teraz. Jednak angielski czas teraźniejszy może być również stosowany do mówienia o zaplanowanych na przyszłość wydarzeniach. Jeśli twoja przyjaciółka ma wpaść z wizytą możesz powiedzieć: “Annie’s train leaves New York today. She arrives here tomorrow at five” (Pociąg Ani odjeżdża dziś z Nowego Jorku. Przyjeżdża jutro o piątej”). Użyty tutaj został czas teraźniejszy, ponieważ przygotowania do tego wydarzenia już się rozpoczęły. Czas present simple jest często stosowany w przypadku zaplanowanych wydarzeń, rozkładów jazdy i czynności, które będą miały miejsce w najbliższej przyszłości. W tym zdaniu równie dobrze możesz zastosować czas present continuous:“Annie’s train is leaving New York today. She is arriving here tomorrow at five.” W tym przypadku nie ma żadnej różnicy, którego czasu użyjesz, więc wybór należy wyłącznie do ciebie! Angielski czas teraźniejszy: podsumowanie Mamy nadzieję, że po przeczytaniu tego artykułu masz już nieco jaśniejszy obraz tego, jak stosować angielski czas teraźniejszy. Poniżej znajdziesz krótkie podsumowanie tego co omówiliśmy. Stosuj czas present simple, by mówić o: generalizacjach/ poglądach hobby/ przyzwyczajeniach powtarzalnych czynnościach Stosuj czas present continuous, by mówić o: czynnościach, które mają miejsce w danym momencie Używaj obu czasów, by mówić o: czynnościach, które będą miały miejsc w najbliższej przyszłości zaplanowanych wydarzeniach Stosuj wyrażenia związane z czasem, by opisać: kiedy czynność ma miejsce jak często ma miejsce jak długo trwa Twoja kolej! Czy myślisz, że umiesz już bezbłędnie stosować angielski czas teraźniejszy? Jeśli przeczytałeś ten przewodnik od deski do deski, to najwyższy czas przetestować swoją wiedzę! Możesz znaleźć kilka pomocnych ćwiczeń na stronie English Page lub wybrać coś dla siebie z szerokiego wyboru ćwiczeń ze strony edukacyjnej German English-learning. Kolejnym wspaniałym sposobem na ćwiczenie angielskiego czasu teraźniejszego jest FluentU. Ta strona pozwoli ci nauczyć się angielskiego poprzez oglądanie popularnych programów rozrywkowych, teledysków i zabawnych reklam. FluentU sprawia, że oglądanie filmów po angielsku staje się niezwykle łatwe. Do dyspozycji masz interaktywne napisy, co oznacza, że klikając w dowolne słowo, natychmiast otrzymasz jego definicję, przykłady użycia i pomoce wizualne. A co jest w tym wszystkim najlepsze? FluentU zapamiętuje słownictwo, którego się uczysz, dzięki czemu może polecić ci kolejne filmy i ćwiczenia na podstawie twoich dotychczasowych postępów. Jest to naprawdę indywidualnie dostosowana nauka. Zacznij używać FluentU na komputerze lub tablecie poprzez stronę internetową, lub pobierz aplikację mobilną na iOS lub Android, by ćwiczyć angielski czas teraźniejszy w dowolnym miejscu i czasie. Nadszedł czas, by wyjść do ludzi i wprowadzić w życie nowo zdobyte umiejętności. Powodzenia! If you liked this post, something tells me that you'll love FluentU, the best way to learn English with real-world videos. Experience English immersion online! .

mtd2fkwgf6.pages.dev/737

mtd2fkwgf6.pages.dev/866

mtd2fkwgf6.pages.dev/388

mtd2fkwgf6.pages.dev/749

mtd2fkwgf6.pages.dev/546

mtd2fkwgf6.pages.dev/565

mtd2fkwgf6.pages.dev/38

mtd2fkwgf6.pages.dev/919

mtd2fkwgf6.pages.dev/153

mtd2fkwgf6.pages.dev/7

mtd2fkwgf6.pages.dev/252

mtd2fkwgf6.pages.dev/292

mtd2fkwgf6.pages.dev/207

mtd2fkwgf6.pages.dev/562

mtd2fkwgf6.pages.dev/506

w czasie teraźniejszym nie można określić