Maltańczyk to jedna z ras psów, które uznane są za rasy hipoalergiczne, czyli mające najmniejszy potencjał uczulający. Jak wygląda maltańczyk i jakie ma usposobienie? Dlaczego jest psem, którego posiadaniem mogą się cieszyć nawet osoby mające alergię na psa? spis treści 1. Jak wygląda maltańczyk? 2. Usposobienie maltańczyka 3. Historia rasy 4. Żywienie małego psa 5. Higiena małego psa Kąpanie maltańczyka Strzyżenie maltańczyka Czesanie psa Pielęgnacja uszu maltańczyka Oczy maltańczyka Czyszczenie zębów psa Długość pazurów psa 6. Choroby maltańczyków Nawracające zwichnięcia rzepki Atrofia siatkówki u maltańczyków Przetrwałe zęby mleczne Alergie pokarmowe Choroby maltańczyków 7. Cykl rozrodczy maltańczyka 8. Ile kosztuje maltańczyk? 9. Alergia na sierść rozwiń 1. Jak wygląda maltańczyk? Mały, biały, z długim włosem – to właśnie te cechy jako pierwsze rzucają się w oczy. Ten pies charakteryzuje się przede wszystkim białą, gęstą, lśniącą, prostą sierścią (dopuszczalne jednak rzadko spotykane jest umaszczenie w kolorze kości słoniowej). To ona przykuwa wzrok i zachwyca. Maltańczyk należy do małych ras psów, charakterystyczna cecha maltańczyka to niewielki rozmiar i waga – wahają się one w granicach 20-25 cm wysokości w kłębie i 3–4 kg wagi. Zobacz film: "Wpływ zwierząt w domu na rozwój dziecka" Maltańczyk to pies, którego sklasyfikowano jako rasę należącą do psów ozdobnych i do towarzystwa, niegdyś był typowym pieskiem salonowym. Wpływa to na fakt, że maltańczyk jest bardzo przywiązany do swojego właściciela. Co jeszcze charakteryzuje maltańczyka? To, że – jak przystało na eleganta – zawsze nosi głowę prosto i wysoko. Maltańczyk powinien mieć głowę średniej wielkości, warto zaznaczyć, że kufa jest krótsza od czaszki, a trójkątne uszy dokładnie przylegają do głowy. Maltańczyka charakteryzuje też szeroka klatka piersiowa, a także nisko osadzony, gruby u nasady i zwężający się ku dołowi ogon. 2. Usposobienie maltańczyka Potrzeba bliskiego kontaktu z opiekunem, silne przywiązanie, niechęć do bycia w samotności to cechy wyróżniające tego małego pieska. Jest on bardzo towarzyski, a co za tym idzie – energiczny, skory do zabawy, radosny. Usposobienie maltańczyka jest bardzo łagodne, co sprawia, że ta rasa z chęcią jest wybierana przez pary z dziećmi. Trzeba jednak zaznaczyć, że pomimo łagodności i małych rozmiarów maltańczyk jest też psem "z charakterem". Od maltańczyków nie można oczekiwać stuprocentowego posłuszeństwa, ani reagowania na komendy w każdym momencie. W związku z tym warto zainteresować się szkoleniem psów, nie tylko w okresie szczenięcym, ale również, kiedy pies będzie w pełni rozwinięty. To jednak nie wszystko – maltańczyki to psy inteligentne i bardzo szybko uczące się, dzięki czemu można je dosyć łatwo wychować. Jeśli zdecydujesz się na „zaproszenie” do swojego domu i życia nawet dorosłego maltańczyka, wiedz, że będziesz miał w nim najwierniejszego przyjaciela. 3. Historia rasy To jedna z najstarszych ras psów. Maltańczyk znany był już starożytnym Rzymianom, Grekom, Egipcjanom. Nazwa tej rasy nie jest związana z małą wyspą, jaka jest Malta, choć na niej również te małe pieski znane były od wieków. Nazwa wywodzi się od słowa „malat”, co oznacza „zatoka, azyl”. Za ojczyznę maltańczyka uznaje się kraje basenu Morza Śródziemnego. Stamtąd maltańczyki przywędrowały do Europy, na wyspy brytyjskie. Hodowla maltańczyka w Europie rozwinęła się na początku XIX wieku. Maltańczyk w Polsce po raz pierwszy pojawia się we wzmiankach z 1320 roku. 4. Żywienie małego psa Dieta maltańczyka powinna być dostosowana do jego wieku i powinna dostarczać mu odpowiedniej ilości składników odżywczych. Najlepiej stosować dobrej jakości gotową karmę, która jest przeznaczona dla małych ras. Taki posiłek zawiera wszystkie niezbędne dla czworonoga składniki i nie wymaga dodatkowego uzupełniania. Trudniejszą i bardziej wymagającą dla właścicieli opcją jest samodzielne przygotowywanie pożywienia dla maltańczyka. Chude i drobno pokrojone (może być też zmielone) mięso nie powinno stanowić więcej niż połowę dziennej porcji (około 60 gramów) i należy je mieszać z warzywami i ryżem. W przypadku karm domowych problem może stanowić nieodpowiednia ilość składników odżywczych i ich nieodpowiednie proporcje. W tej sytuacji warto też zwrócić uwagę na suplementy witaminowo-mineralne, jednak przed ich zastosowaniem należy skonsultować się z lekarzem weterynarii lub dietetykiem weterynaryjnym. Biorąc pod uwagę umaszczenie i rodzaj sierści maltańczyków, bardzo ważne w ich diecie są kwasy tłuszczowe, biotyna, witamina E, a także składniki mineralne, takie jak miedź i cynk. Należy zwrócić szczególną uwagę na źródła miedzi w pożywieniu psa, gdyż jest ona jednym z mikroelementów, którego nadmiar może prowadzić do pojawienia się żółtawych przebarwień na sierści. Maltańczyki potrafią zjeść zdecydowanie więcej, niż rzeczywiście potrzebują, dlatego bardzo ważne jest, aby nie dzielić się swoim posiłkiem, pomimo błagającego spojrzenia psa. Pomoże to uniknąć nadwagi, która w przypadku tak małych psów, może prowadzić do licznych problemów zdrowotnych. Maltańczyki nie powinny być karmione resztkami ze stołu, ani dostawać tego co jedzą właściciele, jednak od czasu do czasu można czworonogowi podać psie smakołyki. 5. Higiena małego psa Ze względu na zdrowie i charakterystyczny wygląd psa bardzo ważna jest odpowiednia pielęgnacja maltańczyka. Pamiętaj, by dbać o higienę maltańczyka, często go kąpać, strzyc, a także czesać. Kąpanie maltańczyka W przypadku maltańczyków wystarczająca jest kąpiel raz w miesiącu. Do kąpieli maltańczyków należy używać szamponów dla psów przeznaczonych konkretnie dla tej rasy. Najlepsze dla maltańczyków są szampony na bazie naturalnych składników wybielających. Po kąpieli warto też użyć odżywek, aby włos był gładki i miękki, a niektórzy weterynarze polecają używanie lanoliny, gdyż zapobiega ona kołtunieniu się włosa. Po kąpieli powinno się psa uczesać oraz wysuszyć suszarką z letnim nawiewem powietrza (zachowując odpowiednią odległość, aby nie poparzyć i nie podrażnić skóry maltańczyka). Bardzo istotne jest, aby nie dopuścić, żeby woda dostała się od uszu psa. Strzyżenie maltańczyka Ze względu na schludny wygląd maltańczyka oraz jego komfort podczas upałów warto zadbać o regularne strzyżenie psa. W przypadku maltańczyków najczęściej tors psa strzyże się na krótko, a na głowie pozostawia nieco dłuższą sierść, która opada na uszy i szyję. Wykwalifikowany psi fryzjer nie tylko dobierze odpowiednie strzyżenie, ale także sprawi, że pies nie będzie wyglądał na zaniedbanego. Czesanie psa Sierść maltańczyka stale rośnie, a dodatkowo ma tendencje do kołtunienia się, psa należy regularnie, codziennie czesać. Szczotkowanie powinno zacząć się od brzucha, następnie wyczesać łapy, a na końcu grzbiet. Warto też podzielić proces i rozczesywać poszczególne pasma sierści. Do czesania maltańczyka najlepiej sprawdzi się szczotka z gęstym włosiem lub specjalna szczotka groomerska. Mogą się przydać również specjalne preparaty przeznaczone do rozczesywania sierści. Pielęgnacja uszu maltańczyka U maltańczyków często spotykane są problemy z włosami w kanale słuchowym, które mogą powodować zapalenie przewodu słuchowego, dlatego bardzo ważna jest odpowiednia pielęgnacja uszu psa. Włosy rosnące w kanale słuchowym powinno się usunąć (najlepiej groomerem) oraz raz w tygodniu przecierać uszy zwilżonym wacikiem kosmetycznym. Przydatne mogą być również specjalne preparaty do czyszczenia uszu. Oczy maltańczyka Oczy maltańczyka należy codziennie przemywać jałowym roztworem soli fizjologicznej. Pomoże to uniknąć przebarwień sierści pod oczami, które spowodowane są wypływaniem łez, zmieniających barwę włosa z białej na brązową. Nadmierne wydzielanie łez u maltańczyka może być spowodowane alergiami, zatkanymi kanalikami łzowymi, zapaleniem spojówki, a także włosami drażniącymi oko. Czyszczenie zębów psa Zęby psa powinny być regularnie czyszczone. Do mycia zębów maltańczyka powinno używać się specjalnych past do zębów dla psów bez fluoru. W zależności od pasty, zęby powinny być czyszczone 2-3 razy w tygodniu lub codziennie. W dbaniu o stan uzębienia czworonoga pomocne będą również gryzaki wspomagające ścieranie płytki nazębnej. Brak odpowiedniej higieny może prowadzić do zapalenia dziąseł i innych chorób zębów, które mogą się przyczynić nawet do utraty wszystkich zębów u psa. W sytuacji, kiedy pies jest źle nastawiony do mycia zębów, po konsultacji z weterynarzem można użyć specjalnych żeli antybakteryjnych. Długość pazurów psa Minimum raz w miesiącu należy kontrolować długość pazurów maltańczyka. Nie zawsze skracanie pazurów będzie konieczne, zdarza się, że jeżeli pies dużo biega po szorstkiej, twardej nawierzchni (przykładowo betonie) to pazury ścierają się w naturalny sposób. Trzeba jednak regularnie sprawdzać długość pazurów czworonoga i w razie konieczności je odpowiednio skracać. 6. Choroby maltańczyków Warto zaznaczyć, że maltańczyki są zazwyczaj bardzo zdrowymi psami, które mogą długo żyć w zdrowiu. Istotne jest, że psy te mogą dożyć nawet kilkunastu lat i nawet w starszym wieku być nadal aktywne. Mimo to, istnieją schorzenia, które mogą się pojawić u maltańczyków. Nawracające zwichnięcia rzepki Maltańczyki ze względu na swój rozmiar i delikatną budowę są szczególnie narażone na urazy mechaniczne kończyn. Oprócz tego maltańczyki narażone są na nawracające zwichnięcia rzepki (występuje dyslokacja rzepki), które są dla psa bardzo bolesne i mogą wymagać nawet interwencji chirurgicznej. Zdarzają się jednak przypadki, kiedy maltańczyk pomimo zwichnięcia normalnie funkcjonuje. U maltańczyków może wystąpić martwica kości udowej. Jest to choroba związana z genetyką, jednak odpowiednia dieta pomoże uniknąć tego schorzenia. Odpowiednie żywienie maltańczyka i dostarczanie mu wystarczającej ilości witamin i mikroelementów zapobiegnie nadwadze, a co za tym idzie pozytywnie wpłynie na kręgosłup psa i stan kości i stawów czworonoga. Atrofia siatkówki u maltańczyków Genetyczną chorobą degeneracyjną oczu, która może wystąpić u maltańczyków jest postępująca atrofia siatkówki (PRA - progressive retinal atrophy). Przyczyną tego schorzenia jest utrata fotoreceptorów. Ważne są badania genetyczne, ponieważ ślepota związana z tą chorobą pojawia się na etapie, kiedy pies jest dorosły. U maltańczyków może wystąpić również dwurzędowość rzęs, która działa drażniąco na spojówki i rogówkę, przez co prowadzi do ich zapalenia. Oprócz zapalenia spojówek i rogówki, często spotykana jest niedrożność kanalików łzowych. Schorzenie objawia się nadmiernym łzawieniem, czego efektem są przebarwienia sierści pod oczami psa. Przetrwałe zęby mleczne U młodych maltańczyków zdarzają się przetrwałe zęby mleczne. W tej sytuacji dochodzi do zatrzymania zęba mlecznego, obok którego wyrasta ząb stały. Najczęściej dzieje się tak w przypadku kłów. Skutkami tego schorzenia są wady zgryzu, a także gromadzenie na zębach resztek pożywienia i zwiększone odkładanie kamienia nazębnego. Nadmiar kamienia nazębnego może spowodować zapalenie dziąseł, a nawet utratę zębów. Rozwiązaniem tego problemu jest usunięcie przetrwałego zęba mlecznego. Należy zaznaczyć, że wymiana wszystkich zębów mlecznych na stałe powinna zakończyć się około 7-8 miesiąca życia maltańczyka. Alergie pokarmowe Maltańczyki mają skłonności do uczuleń i alergii. W przypadku tej rasy występują alergie pokarmowe i oddechowe. Objawami jakie występują przy alergiach to między innymi wypadanie włosa, wylizywanie łap, zaczerwienienia, pokrzywka, świąd i zapalenia przewodów słuchowych. Alergie diagnozuje się przez wykonanie testów alergicznych, a leczenie polega na wyeliminowaniu czynnika wywołującego uczulenie (przykładowo przez dedykowane karmy i specjalną dietę). Zdarzają się przypadki, kiedy niezbędne jest podanie leków (podaje się wtedy np. kortykosteroidy lub związki wapnia). Choroby maltańczyków Zespolenie wrotno-oboczne jest wadą unaczynienia wątroby. W przypadku wystąpienia tego schorzenia, wątroba nie usuwa toksyn z krwi. Toksyny trafiają ponownie do organizmu maltańczyka, który znajduje się stale w stanie "podtrucia". Diagnozowanie polega na wykonaniu badania USG doppler, badania RTG z kontrastem lub specjalnych badań krwi z testem obciążenia kwasami żółciowymi. Chorobą genetyczną, która może wystąpić u maltańczyków jest zapalenie mózgu. Objawia się przez napady drgawkowe i zaburzenia orientacji u psa. Czasami występuje również sztywność karku i ślepota. Objawy zapalenia mózgu pojawiają się u maltańczyków w wieku od 6 miesięcy do 7 lat. U maltańczyków można pojawić się zespół drżenia białych psów (WSDS). Głównym objawem jest wystąpienie różnie zlokalizowanych drgań ciała psa. Drgania mogą osiągnąć różny stopień nasilenia, od delikatnych wstrząsów, aż do całkowicie obezwładniających. Objawy pojawiają się u psów między 6 miesiącem, a trzecim rokiem życia i najczęściej związane są z jakimś ekscytującym wydarzeniem. WSDS jest chorobą dziedziczną i w jej przypadku wykorzystuje się leczenie immunosupresyjne. Na hipoglikemię, której istotą jest patologicznie niski poziom glukozy we krwi cierpią najczęściej szczenięta maltańczyka. Objawami jakie można zaobserwować są częste omdlenia, utrata przytomności, duże osłabienie i zaburzenia koordynacji ruchów. Hipoglikemię leczy się najczęściej przez wlewy roztworu glukozy lub jeśli pies jest przytomny, podanie glukozy doustnie. Głośny, częsty i suchy kaszel u psa może być objawem wystąpienia zapadu tchawicy u maltańczyka. Polega ono na zwężeniu światła tchawicy doprowadzającej powietrze do płuc, a ataki najczęściej związane są z ekscytującym momentem lub dużym stresem. W diagnostyce zapadu tchawicy wykorzystuje się szczegółowy wywiad z opiekunem czworonoga i badanie RTG. Leczenie uzależnione jest od stadium choroby, w łagodnych przypadkach wystarczą leki uspokajające, środki rozszerzające oskrzela lub sterydy. Zaawansowane stadium wymaga interwencji chirurgicznej, gdyż może dojść do całkowitego zamknięcia światła tchawicy, a w efekcie do uduszenia się psa. U maltańczyków może pojawić się problem kichania wstecznego. Polega on na szybkim i gwałtownym wdechu, przy którym wydawane są dźwięki podobne do kichnięcia. Przyczyną kichania wstecznego jest skurcz w okolicach krtani i podniebienia miękkiego, spowodowany ich podrażnieniem (przykładowo w wyniku ciągnięcia na smyczy, infekcji, alergii lub nagłych zmian temperatury). Warto zaznaczyć, że napad kichania wstecznego zazwyczaj trwa od kilku sekund do około dwóch minut, po czym pies wraca do normalnego zachowania. W większości przypadków kichanie wsteczne nie wymaga leczenia. U samców maltańczyka może pojawić się problem wnętrostwa, polegający na niezstąpieniu jądra (jednego lub obu) do worka mosznowego. W tej sytuacji należy chirurgicznie usunąć jądro, gdyż zwiększa się ryzyko pojawienia się nowotworu. 7. Cykl rozrodczy maltańczyka Pierwsza cieczka u samicy maltańczyka pojawia się najczęściej między ósmym a dziesiątym miesiącem życia. W wyjątkowych sytuacjach pierwsza cieczka może pojawić się wcześniej (około 6 miesiąca życia) lub później (kiedy suczka osiągnie około rok). Standardowo, cieczka trwa przez trzy tygodnie, w trakcie których może dojść do zapłodnienia. Ciąża trwa 63 dni, a miot może liczyć jedno lub kilka szczeniąt. Samiec maltańczyka jest gotowy do krycia około dziesiątego miesiąca życia. 8. Ile kosztuje maltańczyk? Cena maltańczyka może wahać się od tysiąca, nawet do trzech tysięcy złotych. Cena zależna jest od renomy hodowcy, a także tego w jakim stopniu rodzice szczeniaka zbliżyli się do określonego w kryteriach wzorca. Zdecydowanie droższe są maltańczyki z linii koreańskiej, których cena może dobiegać nawet do około dziewięciu tysięcy złotych. 9. Alergia na sierść Jeżeli masz alergię na sierść psa, maltańczyk to jedna z raz odpowiednich właśnie dla ciebie. Dlaczego? Najważniejsze jest to, że bardzo rzadko gubi włos, dzięki czemu do powietrza nie przedostaje się uczulający martwy naskórek. Odpowiednie zabiegi pielęgnacyjne dodatkowo zminimalizują ryzyko wystąpienia objawów alergii. Jest też kilka innych ras, które mają mały potencjał uczulający. Są to bedlington terrier, sznaucer, pudel, irlandzki spaniel wodny, labradoodle (skrzyżowanie labradora retrievera z pudlem), portugalski pies wodny. Również psy nieposiadające sierści, jak np. grzywacz chiński czy nagi pies meksykański, są wybierane przez osoby uczulone na sierść psa. Maltańczyki ze względu na swoje usposobienie i rozmiary są idealnymi psami do towarzystwa. Chęć do zabaw, łagodność i cierpliwość sprawiają, że maltańczyk dobrze sprawdzi się w rodzinach z dziećmi. Ponadto, maltańczyki dobrze dogadują się z innymi psami i tolerują inne zwierzęta. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy

Owczarek szetlandzki to pies oddany pracy, jaką się mu powierzy. Łagodny i oddany rodzinie, jednak potrzebujący się wykazać, jak na psa pracującego przystało. Sheltie szybko się uczy, zwłaszcza podczas swobodnej zabawy, która sprawia mu wiele radości. Dobrze ułożony pies jest tolerancyjny i przyjaźnie nastawiony do psów i kotów.

^{Schipperke to mały puchaty piesek, nikt by się nie spodziewał, że tak dobrze odnajdzie się w roli stróża. To energiczny czworonóg o psotnym usposobieniu, pewnie dlatego przez niektórych nazywany jest “czarnym diabłem”. Dawniej brukselscy rzemieślnicy organizowali wystawy dla psów tej rasy – zadaniem tych zwierząt było, jak najlepsze zaprezentowanie swojej obroży. Dziś te urocze stworzenia goszczą w wielu domach, chociaż w Polsce nie są zbyt popularne. Osoby zainteresowane ich nabyciem zastanawiają się, gdzie kupić schipperke? Jak wybrać hodowlę i jakie wymagania stoją przed potencjalnym opiekunem? Chętnie odpowiemy na pytania dotyczące tej rasy. 1. Schipperke – szczypta podstawowych informacji o rasie 2. Jak wygląda czarny pies rasy schipperke? 3. Jak sprawić, by schipperke zachwycał wyglądem na pokazach psów? 4. Jak pielęgnować małego czarnego psa na co dzień? 5. Jakie usposobienie mają te małe psy? 6. Schipperke – wychowanie 7. Szkolenie małych psów rasy schipperke 8. Schipperke – hodowla idealna 9. Zdrowie schipperke 10. Żywienie małych psów rasy schipperke 11. Schipperke – cena za psa i inne wydatki 12. Podsumowanie Schipperke – szczypta podstawowych informacji o rasie Pomimo, że schipperke wyglądem bardziej przypomina szpica, to Międzynarodowa Federacja Kynologiczna zaliczyła go do 1 grupy psów pasterskich i zaganiających. Czworonóg ten należy do 1 sekcji psów pasterskich. Dokładny opis rasy można znaleźć we wzorcu numer 83. Organizacje kynologiczne Schipperke jako rasa uznany przez: Australian National Kennel Council (ANKC) – został przypisany do grupy VII – Psy „niesportowe” (Non sporting),World Kennel Union (WKU) – otrzymał pozycję w grupie psów pasterskich. Przez inne większe organizacje: American Kennel Club (AKC) – przypisany do grupy psów „niesportowych” (Non-Sporting Group),Kennel Club in the United Kingdom (KC-UK) – przypisany do grupy psów użytkowych (Utility),Canadian Kennel Club (CKC) – otrzymał wzorzec VI-15 i został przypisany do grupy psów „niesportowych” (Non-sporting Dogs)United Kennel Club (UKC) – przypisany do grupy psów do towarzystwa (Companion Dog Group) Historia rasy Ten mały czarny pies pochodzi z Belgii, najprawdopodobniej owczarek belgijski czarny i schipperke wywodzą się z jednej linii hodowlanej. Pochodzą od leuvenaara – psa pasterskiego, w obrębie tej rasy wyróżniono osobniki większe i mniejsze, właśnie takie jak schipperke. Czworonoga tego kiedyś najczęściej wykorzystywano do polowań na myszy i inne niewielkie gryzonie. Inna teoria głosi, że miały pilnować łodzi cumujących w belgijskich portach. Obecnie to świetni stróże, a także oddane psy do towarzystwa. Mimo wszystko w Polsce nie cieszą się dużą popularnością. Cechą wyróżniającą tę rasę na tle innych jest fakt, że kiedyś ich ogony były przycinane ze względów estetycznych, dziś zdecydowanie odchodzi się od tych praktyk, jednak najbardziej pożądane u tych zwierząt są krótkie ogony. Szczenięta czasami rodzą się całkowicie bez ogona. Jak wygląda czarny pies rasy schipperke? Schipperke najogólniej mówiąc to mały, czarny pies, rasa ta nieco przypomina psy w typie szpica. Mimo wszystko posiada indywidualne cechy wyglądu, które podkreślają jego wyjątkowość. Opowiemy o nich trochę więcej. Ogólny opis wyglądu Piesek ten jest niewielki, lecz dość przysadzisty, jego sylwetka ma kształt prostokąta. Ma on spiczaste uszy, są małe i wysoko osadzone na głowie. Pyszczek psa jest trochę podobny do tego, który ma wilk. Oczy schipperke mają kształt migdała, zazwyczaj są koloru ciemnobrązowego. Ogon może występować w kilku wersjach i nie jest to uważane za wadę. Niektóre osobniki mają szczątkowy ogon lub zupełny jego brak. Ich kończyny przednie są proste i drobne, tylne zaś dobrze umięśnione. Jakie schipperke ma wymiary? Schipperke to mały pies, rasa taka jak ta powinna ważyć od 3 do 9 kg, przy czym waga najbliższa ideału wynosi od 4 do 7 kg. We wzorcu nie ma podanego konkretnego przedziału wzrostowego. Możemy przyjąć, że im czworonóg jest dłuższy, tym jego wysokość w kłębie powinna być większa. Niektóre źródła mówią o tym, że pies tej rasy może mierzyć ok. od 22 do 35 cm. Rodzaje i kolory umaszczenia u schipperke Szata tego puchatego psa składa się z dwóch warstw, pierwszą z nich stanowi miękki podszerstek, drugą natomiast gęsty włos okrywowy, który obficie porasta ciało zwierzęcia. Na uszach i głowie jego sierść jest najkrótsza, na tułowiu nieco dłuższa, natomiast na szyi i piersi – najdłuższa, tworzy tym samym coś na kształt lwiej grzywy. Jak sprawić, by schipperke zachwycał wyglądem na pokazach psów? Aby dobrze przygotować schipperke do wystawy, najpierw będziesz musiał zadbać o jego zdrowie i kondycję fizyczną. Zbilansowana dieta i kontrolne wizyty u weterynarza to klucz do sukcesu. Trzeba pamiętać także o tym, by nauczyć pupila poruszania się po ringu wystawowym dla psów – warto ćwiczyć posłuszeństwo. U psa, który bierze udział w pokazach, ważna jest ogłada i nienaganna prezencja. Przedtem warto go dokładnie wyczesać, a także wykąpać, używając szamponu, który intensyfikuje czarną barwę oraz lekko przystrzyc odstające włosy. Jak pielęgnować małego czarnego psa na co dzień? Pielęgnacja schipperke zdecydowanie wymaga od opiekuna dużej systematyczności. Kiedy zabiegi wejdą z czasem do naszej codziennej rutyny, dbanie o tego czworonoga stanie się przyjemnością – podpowiemy, jak to zrobić. Jak chronić schipperke przed insektami? Na spacerach ze swoim pupilem mogą zdarzyć się nieprzyjemne niespodzianki. Kleszcze niemiłosiernie atakują przez cały rok. Aby uniknąć kłopotu i zaoszczędzić stresu zwierzęciu, najlepiej stosować odpowiednią profilaktykę. W tym celu warto zakupić preparaty przeciwdziałające groźnym pasożytom. Najlepiej wybierać te polecane przez innych miłośników czworonogów. Obroże Foresto od Bayer cieszą się dużą popularnością, ponieważ skutecznie zwalczają klaszcze i inne pasożyty. Ważne jest również stosowanie podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych – opowiemy, co zrobić, by sierść pupila była piękna i lśniąca. Kąpiel i czesanie schipperke – o czym należy pamiętać? Musimy czesać puchatego psa raz w tygodniu, jeśli nie chcemy, by jego martwy włos nie pozostawał na ubraniach i meblach. W okresie linienia (dwa razy w roku) powinniśmy robić to nawet codziennie. Pomoże w tym szczotka pudlówka lub włosiana. Schipperke kąpiemy raz na kilka miesięcy, ciężko konkretnie określić częstotliwość kąpieli – najlepiej zdecydować się na nią wtedy, gdy zauważymy na psie ślady brudu. Ważne jest by po dokładnym namydleniu i spłukaniu porządnie go osuszyć, by się nie przeziębił. Jednak lista zabiegów pielęgnacyjnych na tym się nie kończy, o co trzeba dbać jeszcze? Dodatkowe zabiegi pielęgnacyjne Trzeba raz na jakiś czas kontrolować stan oczu, uszu, zębów i pazurów. Proponujemy robić to regularnie, przynajmniej raz w miesiącu. W razie potrzeby należy wyczyścić uszy specjalnymi preparatami przeznaczonymi do tego celu. Na rynku jest wiele produktów tego typu, dobrze sięgać po te sprawdzone – np. krople od Vetoquinol pomogą zwierzęciu skutecznie usunąć zalegającą u ras małych rzadziej się ścierają, dlatego powinniśmy się im dokładnie przyjrzeć raz na jakiś czas i przyciąć cążkami dla zębach schipperke może pojawiać się kamień, dlatego warto podawać psu przysmaki dentystyczne, które dobrze redukują kamień nazębny lub umyć mu zęby przy pomocy szczotki i pasty do zębów specjalnie przeznaczonej dla psów. Jeśli nie wiemy, jak konkretnie wykonać dany zabieg, warto zapytać się o radę lekarza weterynarii. Jakie usposobienie mają te małe psy? Schipperke podobnie, jak nieco większy kuzyn czarny owczarek belgijski doskonale sprawdza się w roli stróża. Rozmiar to nie wszystko – ten żywiołowy psiak ma swoje dobre i złe strony. Opowiemy o nich trochę więcej. Jaki schipperke ma stosunek do bliskich? Schipperke jest bardzo czuły względem swoich opiekunów. Lubi czułości i pieszczoty, a zabawy z nim to prawdziwa przyjemność. Ten milusiński uwielbia kontakt z najbliższymi i źle znosi rozłąkę. Dzieci odnajdą w nim dobrego przyjaciela w harcach i wygłupach – muszą być jednak nauczone delikatnego obchodzenia się z psem. Mimo iż pies schipperke jest przywiązany do swoich opiekunów, to chęć pogoni za interesującym go obiektem może okazać się silniejsza – trzeba uważać na jego instynkt łowiecki i na spacerach trzymać go na smyczy, w przeciwnym wypadku może uciec. A jak traktuje obcych? Czy zaakceptuje obcych ludzi i zwierzęta? Schipperke to mały puchaty piesek, jego niewinny wygląd potrafi zmylić. To doskonały stróż i opiekun – pilnuje terytorium i jest w stanie zareagować, kiedy ktoś na nie wkroczy, z całą pewnością obszczeka intruza. Jest życzliwy jedynie dla ludzi, których akceptuje opiekun. Będzie dobrym kompanem dla innych psów i kotów, pod warunkiem, że od małego zapewni mu się kontakt z różnymi zwierzakami. Co oprócz tego warto wiedzieć o psach tej rasy? Ulubione formy aktywności czarnego psa rasy schipperke Pies schipperke nie znosi nudy i stagnacji, mimo skłonności do ucieczek, trzeba czasem go spuścić ze smyczy na otwartym terenie i pozwolić mu się wybiegać. Ciągłe siedzenie w domu może spowodować, że sam zacznie szukać sobie ciekawego zajęcia i zacznie niszczyć rzeczy – trzeba mu zapewnić rozrywkę. To bardzo aktywny zwierzak, dlatego chętnie spróbuje swoich sił w różnych sportach dla psów. Schipperke – wychowanie Schipperke to niewielki czarny pies, rasa ta nadaje się na pierwszego pupila. Jednak przyszły opiekun musi nauczyć go zasad panujących w domu i zapewnić odpowiednie warunki do życia – opowiemy, jak to zrobić. Jakich akcesoriów potrzebuje ten mały puchaty piesek? Schipperke po intensywnym spacerze potrzebują wygodnego miejsca do odpoczynku. Zakup legowiska to dobry pomysł, by podarować tym małym psom odrobinę własnej przestrzeni. Wybór jest naprawdę duży, wszystko zależy od preferencji naszego pupila. Jeśli upodobał sobie leżenie na miękkim posłaniu warto, byśmy wybrali poduchy dla psów; natomiast, jeżeli woli odpoczywać na twardszym podłożu, możemy wybrać specjalne maty – łatwo się je czyści, szybko się składają i zajmują mało miejsca w bagażniku, zatem nadają się do podróży. Oprócz podstawowych akcesoriów przydatnych podczas spaceru, takich jak smycz i obroża, by zabezpieczyć małego uciekiniera, możemy zainwestować w adresówkę (to blaszka z danymi właściciela), dzięki niej jest większa szansa na odnalezienie zaginionego pupila. Poza tym ważne jest jeszcze miejsce, w którym czarnemu psu rasy schipperke przyjdzie żyć. Miejsce do życia dla schipperke Te małe psy nie mają specjalnych wymagań odnośnie tego, gdzie przyjdzie im mieszkać. Ze względu na rozmiary, dobrze będzie im się żyło zarówno w mniejszych mieszkaniach, jak i dużych domach. Mimo wszystko właściciele ogrodzonych posesji muszą pamiętać o wyprowadzeniu ich na regularne spacery, by mogły pobiegać po otwartej przestrzeni. Trzeba również brać pod uwagę fakt, że te puchate psy swoim szczekaniem mogą uprzykrzać życie sąsiadom mieszkającym za ścianą. Posłuszny czworonóg to taki, który ufa swojemu opiekunowi. Podstawą zaufania jest stworzenie więzi, co zrobić, by skutecznie ją zbudować? Jak stworzyć bliską więź z miniaturową wersją czarnego owczarka belgijskiego? Nic tak nie umacnia więzi z ukochanym opiekunem, jak wspólna zabawa. Schipperke to aktywny psiak, dlatego z całą pewnością ucieszy go jogging lub psoty z ulubioną zabawką. Możemy przebierać wśród piłeczek, szarpaków, frisbee i innych akcesoriów tego typu. Zakup zabawek to dobra opcja, jeśli musimy zostawić pupila samego w domu – rozładują stres i zabiją nudę. Szkolenie małych psów rasy schipperke Schipperke łatwo poddaje się szkoleniu podobnie, jak owczarek belgijski. Ten czarny pies bywa uparty i niezależny. Podpowiemy, jak postępować, by schipperke był dobrze ułożonym czworonogiem. Nauka posłuszeństwa Tym małym psom zdecydowanie przyda się nauka posłuszeństwa. Jeśli zwierzak będzie się nas słuchał, dalsze szkolenie powinno przebiegać bez większych problemów. Możemy sami nauczyć schipperke podstawowych komend lub skorzystać z usług profesjonalnej psiej szkoły. Tu ważną rolę odgrywa konsekwencja oraz komfort czworonoga podczas szkolenia (musimy pilnować, by nie był zbyt głodny, przejedzony lub zmęczony). W przypadku tej rasy istotna jest umiejętność przywoływania psa, ponieważ ma skłonność do ucieczek. Schipperke musi być zdyscyplinowany, właściwe zachowanie najlepiej egzekwować przy użyciu pozytywnych metod szkoleniowych, co się na nie składa? Nagradzanie za posłuszeństwo Te psy to małe łakomczuchy, dlatego świetną motywacją podczas szkolenia, mogą okazać się smaczki treningowe. Ich wybór jest duży – jednak powinniśmy je dawkować racjonalnie. Dzienna porcja powinna stanowić maksymalnie 10 % zapotrzebowania energetycznego. Na początek przysmaków będziemy potrzebować naprawdę dużo, z czasem możemy zastąpić je pieszczotami lub aktywnością, którą zwierzak lubi najbardziej. Psie sporty dla schipperke Schipperke to bardzo energiczny czworonóg, sprawdzi się w wielu dyscyplinach sportowych stworzonych dla psów, agility – pies i człowiek muszą być zgraną drużyną. Schipperke pokonuje wyznaczony tor przeszkód, a opiekun musi go bezbłędnie przez niego przeprowadzić (stosując komendy słowne). Ważna jest zwinność i dobra kondycja frisbee – sport ten polega na tym, że pies łapie dysk rzucany przez opiekuna; tu liczy się technika – ważne są umiejętności zarówno psa, jak i jego właściciela. Do tego celu potrzebujemy odpowiednich akcesoriów. Akcesoria dla psa Aby zacząć trenować dog frisbee, nie musimy od razu używać profesjonalnego sprzętu, na początek możemy zakupić zwykłe frisbee lub inne psie zabawki, które pies będzie mógł aportować z łatwością. Musimy pamiętać, by produkty te były dostosowane do rozmiarów czworonoga. Schipperke – hodowla idealna W Polsce nie ma wielu hodowli tego czarnego psa, rasa schipperke nie cieszy się w naszym kraju dużą popularnością. Opowiemy, na co zwrócić uwagę, żeby nie paść ofiarą pseudohodowców. Metryka i rodowód Metryka to dokument potwierdzający przynależność psa do danej rasy. Zawiera informacje na temat urodzenia szczeniaka i powinien być wydawany razem z maluchem. Jeżeli hodowca z jakiegoś powodu nie chce nam go dać, prawdopodobnie jest to osoba zajmująca się nielegalną hodowlą shipperke, olx i inne portale ogłoszeniowe muszą być przez nas sprawdzane pod tym kątem. Wcześniej powinniśmy zadzwonić i zapytać się o możliwość wydania takiego dokumentu. Rodowód nie jest tym, co metryka. Wyrabiamy go wtedy, gdy chcemy założyć własną hodowlę lub wystawiać psa w pokazach. Zawiera informacje o czterech pokoleniach wstecz. Pamiętajmy, że bez metryki nie da się wyrobić rodowodu. Pomoc w wyborze szczenięcia i porady na temat rasy Małe psy rasy schipperke rzadko występują w naszym kraju i na szczenię z miotu trzeba czekać dość długo. Dlatego decyzja o nabyciu tego czworonoga musi być przemyślana. Na początku musimy przeanalizować wszystkie plusy i minusy posiadania psa, jakim jest schipperke, szczeniaki tej i każdej innej rasy posiadają zbiór stałych cech charakteru. Dobry hodowca na pewno udzieli informacji odnośnie specyfiki charakteru tych zwierząt. Może także zapytać o nasz tryb życia i doradzi, czy schipperke to pies dla nas. Udzieli także wskazówek na temat pielęgnacji, żywienia i chorób, które mogą zaatakować tego psa. Dorzuci też wyprawkę w postaci karmy, obroży i zabawki. “Schipperke – olx” – wystrzegaj się pseudohodowli! Obecnie ciężko znaleźć ogłoszenia sprzedaży schipperke, olx to jeden z portali ogłoszeniowych, na którym możemy szukać dostępnych ofert sprzedaży. Powinniśmy być jednak ostrożni i nie dać się oszukać. Musimy sprawdzić, jakie warunki są zapewniane maluchom i im matce. Jeśli szczenięta z miotu są agresywne lub lękliwe, prawdopodobnie nie są odpowiednio socjalizowane. Nierasowe psy nigdy nie będą spełniać naszych oczekiwań względem danej rasy. Zdrowie schipperke Postaramy się przybliżyć plusy i minusy zdrowia naszego czarnego psa, rasa ta jest zaliczana do długowiecznych. Generalnie pies schipperke cieszy się dobrym zdrowiem. Może się zdarzyć, że zachoruje – opowiemy, jakie są choroby typowe dla tej rasy. cukrzyca – ma podłoże genetyczne, niektórzy przedstawiciele tej rasy mogą na nią zapadać. Zazwyczaj chorują psy starsze. Choroba ta objawia się zarówno w wyglądzie, jak i samopoczuciu zwierzęcia. Pies jest ospały, osłabiony, ma duże pragnienie i często wydala mocz, szybko traci na wadze mimo że je dużo. Aby zdiagnozować cukrzycę, niezbędne jest zbadanie krwi i moczu czworonoga. Niestety jest ona nieuleczalna. Wtedy należy podawać temu małemu psu insulinę zgodnie z zaleceniami lekarza. Ważne jest kontrolowanie poziomu cukru we krwi oraz nadzorowanie wagi. Trzeba stosować również odpowiednią dietę, warto podawać psu karmy weterynaryjne zgodnie z zaleceniami lekarza. Dobrze sprawdzą się te od producenta Royal Canin, ponieważ skutecznie ogranicza poziom glukozy we krwi psa. oligodoncja – to wada objawiająca się tym, że czworonóg nie ma więcej niż sześciu zębów. Oczywiście podobnie, jak ludziom, u psów również zachodzi wymiana zębów mlecznych na stałe. Zwierzę powinno mieć kompletne uzębienie ok. 7 miesiąca życia. dysplazja mieszkowa czarnych włosów – może prowadzić nawet do całkowitego wyłysienia psa. Początkowo sierść czworonoga staje się matowa. Czarne włosy stopniowo wypadają i nie odrastają, aż pies staje się całkowicie łysy. Skóra jest przesuszona, a na jej powierzchni powstają krosty. Schorzenie to jest nieuleczalne, ale w żadnym stopniu nie zagraża zdrowiu i życiu czworonoga. W codziennej pielęgnacji warto używać szamponów nawilżających. Żywienie małych psów rasy schipperke Pies schipperke nie jest zbyt wybredny, jeśli chodzi o odżywianie. Nałożone jedzenie w mig znika z miski. Czworonóg nie ma tendencji do tycia, ponieważ należy do psów aktywnych. Zbilansowana dieta stanowi ważny element jego życia. Z poniższego tekstu dowiecie się, jak zadbać o prawidłowe żywienie schipperke. Dostępne sposoby żywienia Schipperke możemy karmić gotowymi karmami dostępnymi w sklepach. Pamiętajmy, by wybierać takie o obniżonej zawartości cukru, ponieważ pies ten może chorować na cukrzycę. Oprócz tego w składzie powinna znaleźć dużo białka, zbóż musi być jak najmniej. Do wyboru mamy także stosowanie diety BARF, która polega na podawaniu surowego mięsa dobrej jakości. Musimy jednak pamiętać, że przy tej metodzie żywienia trzeba stosować dodatkową suplementację i zapytać o szczegóły lekarza weterynarii lub psiego dietetyka. Jak karmić szczeniaka, a jak dorosłego psa? Organizm małego psa potrzebuje do prawidłowego rozwoju więcej składników odżywczych, niż dorosły schipperke. Szczeniaki mają delikatne żołądki, dlatego warto podawać im karmy lekkostrawne – w tym przypadku dobrze sprawdzą się te z mięsem drobiowym. Maluch dobrze je strawi, poza tym jest bogate w białko i tłuszcze, które są niezbędne szczeniakowi. Dorosłym psom możemy podawać karmy z wieprzowiną, wołowiną lub jagnięciną. Ważne, by zawierały odpowiednią ilość białka, tłuszczów i węglowodanów. Jak żywić psy małych ras? Żywienie psów różni się w zależności od ich wielkości. Do ras dużych zalicza się owczarka belgijskiego, czarny schipperke to niewielki czworonóg – właśnie dlatego jego dieta będzie wyglądała nieco inaczej. Małe rasy mają większe zapotrzebowanie energetyczne i mniejsze żołądki, dlatego powinniśmy dawać im minimum trzy posiłki dziennie. Psy wielkości schipperke osiągają dojrzałość nieco szybciej, niż duże rasy. Właśnie dlatego po ukończeniu 8 miesiąca życia można stopniowo zacząć im podawać karmę dla dorosłych psów. Wielkość granulek musi być dostosowana do wielkości pyszczka psa, by mógł je wygodnie gryźć. Schipperke – cena za psa i inne wydatki W Polsce ciężko nabyć psa, jakim jest schipperke, hodowla zajmująca się tymi zwierzętami chce niemałą cenę za jego nabycie. Szczenię kosztuje od 3500 tysięcy złotych wzwyż. Do tego należy doliczyć także inne wydatki, o których opowiemy tutaj trochę więcej. Schipperke – cena w ujęciu miesiąca Do miesięcznych wydatków warto zaliczyć takie produkty, jak: karma, smaczki, worki na nieczystości. Zapłacimy za nie od 150 do 200 zł. Oprócz tego musimy zainwestować także w artykuły, które trzeba wymieniać jedynie raz na jakiś czas, co do nich należy? Schipperke – koszt w ujęciu rocznym Smycz, obroża, adresówka, dwie miski (na jedzenie i picie), legowisko, szampony, szczotki – to produkty, których nie może zabraknąć w wyprawce psa. Za wszystkie akcesoria zapłacimy około od 500 do 700 zł. Cena zależy od jakości, a także tego, jak często będziemy wymieniać dana rzecz. Dodatkowo musimy wziąć pod uwagę również usługi, takie jak wizyty u weterynarza. Koszt uzależniony jest od tego, jak często będziemy musieli odwiedzać z naszym pupilem lekarza weterynarii, za jedną wizytę zapłacimy ok. 100 zł. Podsumowanie Opowiedzieliśmy o pochodzeniu schipperke. Dowiedzieliśmy się że owczarek belgijski i czarny mały schipperke wywodzą się z jednej linii hodowlanej. Powiedzieliśmy też o wyglądzie tego czworonoga i podpowiedzieliśmy, jak należy o niego dbać. Poruszyliśmy najważniejsze kwestie związane z wychowaniem schipperke. Hodowla, która została założona przez odpowiedzialnych ludzi to najlepszy wybór – opowiedzą oni więcej odnośnie charakteru i sposobu postępowania z tym czworonogiem. Opowiedzieliśmy o tym, jak rozpoznać dobrą hodowlę schipperke. Olx i inne portale ogłoszeniowe, na których pojawiają się oferty sprzedaży szczeniąt, muszą być przez nas dokładnie weryfikowane.} Mały pies to niewielka rasa, która jest uwielbiana za swoją energię i wytrzymałość. Są one zazwyczaj bardzo przyjazne, szczęśliwe i łatwe w opiece. Małe psy mają różne cechy wyglądu, od długiego i gęstego futra do krótkiego i lśniącego. Niezależnie od ich wielkości, te małe cudowne istoty są pełne miłości i energii, dzięki czemu doskonale sprawdzają

Czas czytania: 8 minutyProblem otyłości u psów został już zaliczony do chorób występujących u zwierząt domowych. W jej powstawaniu rolę odgrywa wiele czynników. Ważne są dieta, ilość przysmaków czy rodzaj aktywności czworonoga. Sprawdzamy, jak rozpoznać nadwagę oraz jak odchudzić psa. Podczas rozważań towarzyszy nam marka Brit. Spis treściNadwaga i otyłość u psów – dlaczego o tym rozmawiamy?Skąd bierze się otyłość u psów?Czy mój pies ma nadwagę?Brit Care Mini Grain-Free Light & Sterilised – jak odchudzić psa po sterylizacjiBrit Fresh Turkey Fit & Slim – zapobieganie otyłości u psówBrit Veterinary Diet Obesity – jak odchudzić psa z karmą weterynaryjną?Nadwaga i otyłość u psów a zdrowe odchudzanieBrit Care Functional Snack Light Rabbit – jak odchudzić psa i dawać mu smakołyki?Jak wytrwać w czasie diety zwierzęcia?Jak pozbyć się nadwagi u psa, gdy w domu mieszka więcej osób?Długoterminowa dieta – jak odchudzić psa bez efektu jo-jo?Otyłość u psów – kluczowe fakty Nadwaga i otyłość u psów – dlaczego o tym rozmawiamy? Marka Brit oferuje kilka odmiennych produktów przeznaczonych dla psów o małej aktywności, wykazujących tendencję do nadwagi oraz zwierząt, które mają już problem z nadmiarem tkanki tłuszczowej. Dlaczego? Eksperci marki Brit dostrzegli już bowiem silnie narastający problem nadwagi oraz otyłości u naszych podopiecznych. Badania wskazują, że w niektórych krajach otyłych jest ponad 60% czworonogów, a średnia wartość wynosi 37% populacji zwierząt domowych. Otyłość u psów prowadzi do: endokrynopatii,chorób układu oddechowego,problemów ze stawami,większego ryzyka podczas znieczulenia ogólnego. Konsekwencje nadwagi i otyłości to poważny problem. Skąd bierze się otyłość u psów? Problem nadmiernej masy ciała i gromadzenia się tkanki tłuszczowej można podzielić na nadwagę oraz otyłość u psów. Podział ten zakłada, że psy z nadwagą przekroczyły optymalną masę ciała o 15%, a zwierzęta otyłe o 30% lub więcej. Problem występuje jednak w obu przypadkach, a psy z nadwagą płynnie przechodzą w stan otyłości. Na alarm trzeba zatem bić już przy pierwszych symptomach choroby. Otyłość u psów może być pierwotna lub wtórna. Ta pierwsza bierze się z zaburzeń pomiędzy ilością dostarczonych kalorii a ich wydatkowaniem. Przyczyną jest podawanie psom zbyt dużych porcji jedzenia oraz nielimitowane wydawanie smaczków. Problem może być jednak także wtórny i wynikać z niedoczynności tarczycy, stosowania niektórych leków, np. glikokortykosteroidów. Powodem może być też ograniczenie aktywności związane z chorobami sercowo-naczyniowymi. Psa z nadwagą zawsze powinien zbadać lekarz weterynarii. Czy mój pies ma nadwagę? Obserwacje wskazują, że opiekunowie w większości przypadków nie są w stanie samodzielnie ocenić kondycji swoich pupili. Potrzebna jest zatem pomoc lekarzy weterynarii oraz specjalnie opracowane narzędzia, jak skala BCS. Podczas oceny psa nie skupiamy się bowiem tylko na wzroście masy ciała, ale również na wyglądzie zwierzaka. Dziewięciostopniowa skala BCS pozwala ocenić psa z profilu oraz z góry, a także poprzez dotyk. Pies, u którego konieczne jest odchudzanie: ma trudno wyczuwalne żebra,wykazuje duże pokłady tkanki tłuszczowej w okolicy nasady ogona,wizualnie nie ma wcięcia w talii,ma zwisający brzuch. Lekarz weterynarii może ocenić kondycję Twojego psa w skali BCS. Brit Care Mini Grain-Free Light & Sterilised – jak odchudzić psa po sterylizacji Otyłość to schorzenie wieloczynnikowe, a sterylizacja może być jednym z czynników predysponujących czworonoga do przybierania na wadze. Nie można jej jednak demonizować, bo zabieg jest w wielu przypadkach bardzo korzystny. Po kastracji warto zadbać o właściwą dietę psa z karmą Brit Care Mini Grain-Free Light & Sterilised. Co zapewnia taki posiłek? Oprócz obniżonej dawki kalorii oraz składu odpowiedniego dla psów małych ras karma: ma hipoalergiczną recepturę,gwarantuje wysoką zawartość kwasów tłuszczowych omega-3 dla lśniącej sierści,została uzupełniona o prebiotyki i naturalne włókna dla prawidłowego przebiegu procesu trawienia,wspiera higienę jamy ustnej. Po kastracji warto zmienić karmę czworonoga na produkt typu light. Brit Fresh Turkey Fit & Slim – zapobieganie otyłości u psów Marka Brit oferuje również inną pełnoporcjową karmę dla dorosłych psów o niskiej aktywność lub z wyraźną tendencją do tycia. Brit Fresh Turkey Fit & Slim to formuła na bazie świeżego i suszonego indyka. Duża zawartość mięsa dostarcza aminokwasów pochodzenia zwierzęcego, które dbają o zdrowie stawów i tkanek. Zawarty w karmie groszek i ryż stanowią balast psich posiłków i mają za zadanie zmniejszyć uczucie głodu czworonoga. Co ważne, karma nadaje się nie tylko dla psów mało aktywnych, ale także dla psich alergików, ponieważ zawiera tylko jedno źródło białka pochodzenia zwierzęcego. Odpowiednia karma dla psa oraz właściwa ilość ruchu pomagają zapobiegać nadwadze. Brit Veterinary Diet Obesity – jak odchudzić psa z karmą weterynaryjną? Stwierdzenie otyłości u psa to pierwszy krok do sukcesu. Konieczne jest jednak wprowadzenie właściwej diety oraz odpowiedniej ilości aktywności fizycznej. W psim menu warto zwiększyć poziom białka, a obniżyć zawartość tłuszczów. Dodatkową rolę odgrywa także błonnik, który może przyczyniać się do poczucia sytości psa, a jednocześnie dostarcza niewielką ilość kalorii. Najwygodniejszym rozwiązaniem podczas odchudzania czworonoga jest sięgnięcie po gotową karmę, jak Brit VD Obesity. Dlaczego? Twój pies podczas odchudzania będzie miał regularnie zmniejszaną dawkę pokarmową. Odpowiednie przeliczenia zdecydowanie łatwiej wykonywać z gotowym produktem niż domowymi posiłkami. Jakie są zalety karmy Brit u psów z nadwagą? Jest wysoką zawartość białka, co ogranicza utratę masy uczucie sytości dzięki wysokiej zawartości kwasy tłuszczowe omega-3 oraz chondroprotektory i przeciwutleniacze, dzięki czemu chroni organizm Twojego psa przed stanami zapalnymi czy wolnymi jest wzbogacona o L-karnitynę, co pozwala optymalizować metabolizm probiotyku zapewnia równowagę flory bakteryjnej jelit i wspomaga układ odpornościowy odchudzanego pupila. Zamiast posiłków domowych podczas odchudzania psa lepiej stosować karmę gotową. Nadwaga i otyłość u psów a zdrowe odchudzanie Odchudzanie psa z nadwagą to powolny proces. Zdrowa redukcja nadmiernej wagi ciała polega na zaplanowaniu utraty 1–2% masy ciała psa na tydzień. Podczas całego procesu konieczna jest regularna kontrola masy ciała psa oraz ocena w skali BCS. Karmę odchudzającą należy stosować przez co najmniej 2 miesiące, a najlepiej według zaleceń prowadzącego lekarza weterynarii. W tym czasie nie wolno podawać psu innego jedzenia oraz przekąsek! W czasie odchudzania nie dokarmiaj psa smakołykami. Brit Care Functional Snack Light Rabbit – jak odchudzić psa i dawać mu smakołyki? Brak możliwości nagradzania pupila jest często bardzo trudny dla ich opiekuna. Przysmaki dla pupila to przecież coś naturalnego, co pozwala nam wyrażać nasze uczucia. Po okresie odchudzania można zatem ustalić z lekarzem weterynarii, jakie przysmaki trafią do pyszczka pupila oraz w jakiej ilości. Najlepsze będą smakołyki typu light, jak Brit Care Functional Snack Light Rabbit. Ich dzienna ilość nie może przekraczać 10% dziennej dawki pokarmowej psa. Nigdy nie nagradzaj swojego psa resztkami ze stołu lub ciastkami dla ludzi. Smakołyki typu light wprowadź dopiero po zakończonym odchudzaniu. Jak wytrwać w czasie diety zwierzęcia? To, czy pies z nadwagą schudnie, zależy w dużej mierze od człowieka. Nie jest jednak sekretem, że nasza motywacja często słabnie. Co robić, by wytrwać? Ciekawym doświadczeniem może być prowadzenie dziennika lub karty obserwacyjnej pupila. Jeśli zanotujesz porcje karmy oraz cotygodniowe wyniki ważenia, a także comiesięczne oceny psa w skali BCS, łatwiej dostrzeżesz efekty. W takim notatniku możesz zapisywać także Wasze aktywności oraz swoje obserwacje odnośnie do zachowania i zdrowia swojego psa. Inną opcją jest wyznaczenie sobie pewnych nagród związanych z odchudzaniem czworonoga. Gdy waga spadnie o pierwszy kilogram, wybierzecie się na wycieczkę za miasto, a po osiągnięciu docelowej wagi zafundujecie sobie wspólny weekend w przyjaznej psom agroturystyce. Każdy może mieć swój własny pomysł! Najważniejsze? Nie łap się na słodkie oczy swojego pupila. Nadwaga psa nie bierze się znikąd, a pies może częściej prosić Cię o smaczki lub czekać przy stole na smakołyki, które spadną domownikom podczas obiadu. Żywienie psa – nie tylko w czasie odchudzania – musi być oparte na zdrowych nawykach. Jak pozbyć się nadwagi u psa, gdy w domu mieszka więcej osób? Przyczyny otyłości u psów nie zawsze leżą po stronie „głównego” opiekuna. Za dokarmianiem psa mogą stać dzieci lub inne osoby, które nie zdają sobie sprawy, że zdrowie psa zależy od diety i prawidłowej masy ciała. W czasie odchudzania żywienie psa musi być ściśle kontrolowane. Porozmawiaj zatem ze wszystkimi domownikami, którzy mogą dokarmiać czworonoga. Długoterminowa dieta – jak odchudzić psa bez efektu jo-jo? Po odchudzeniu czworonoga walka nie jest jeszcze zakończona. Zarówno u ludzi, jak i u psów pojawia się bowiem efekt jo-jo i ponowny wzrost wagi. Co ciekawe, zwierzęta odzyskują dawną masę ciała szybciej, niż ją traciły! Docelowa masa ciała psa powinna być utrzymywana przez minimum dwa lata, by móc ograniczyć ryzyko powrotu do otyłości. Ważne jest zatem stałe kontrolowanie posiłków pupila i dbanie o jego aktywność fizyczną. U zwierzęcia po odchudzaniu może zdarzyć się efekt jo-jo. Otyłość u psów – kluczowe fakty Mierząc się z nadwagą lub otyłością u psa, musisz brać pod uwagę wiele małych rzeczy. Połączenie odpowiedniego postępowania dietetycznego oraz aktywności fizycznej z konsekwencją zaowocuje sukcesem. Na zakończenie artykułu zostawiamy Ci kilka podpowiedzi. Karmienie gotową karmą odchudzającą, np. Brit VD Obesity, zapewnia psu zbilansowane posiłki i wspomaga utratę tkanki tłuszczowej. Jest to prostsze rozwiązanie niż częste modyfikowanie diety domowej, którą trudniej zbilansować pod względem zawartości kalorii, w czasie odchudzania odchudzania psa kluczowe jest odmierzanie dokładnych porcji karmy. Używaj miarki, a najlepiej czasie diety nie należy podawać psu dodatkowych smakołyków lub resztek ze stołu. Każdy dodatek do diety do dodatkowe kalorie dla wprowadzania smakołyków należy zmniejszać porcje karmy. Smaczki nigdy nie powinny stanowić więcej niż 10% dziennej dawki pokarmowej psa. W czasie odchudzania do nagradzania pupila możesz używać krokiecików suchej karmy, jako formy podawania części zwierzę jest inne, więc u każdego walka z nadwagą lub otyłością będzie przebiegała trochę inaczej. Przygotuj się, że nie wszystko zawsze idzie zgodnie z planem. Odchudzanie psa jest trudniejsze, niż się wydaje!W domach z wieloma psami zwierzęta z nadwagą powinny być karmione osobno. W ten sposób nie ukradną jedzenia innym członkom pies potrzebuje ruchu. Jego zdrowie i kondycja będą poprawiały się wraz z utratą masy ciała. Regularnie wplataj w Wasz plan dnia więcej ruchu, zabaw i aktywności. W ten sposób zadbasz o potrzeby swojego pupila, a dodatkowo spali on trochę więcej kalorii. Podsumowanie Wiesz już, jak odchudzić psa i dlaczego jest to tak ważne! Jeżeli Twój pies może mieć nadmiar kilogramów, umów się na konsultację z lekarzem weterynarii i wybierz karmę, która będzie odpowiednia dla psów z nadwagą. Im szybciej pomożesz pupilowi, tym lepiej!

Co to jest mały pies? Często myśląc o małych psach, ludzie automatycznie myślą o tych z klasyfikacji American Kennel Club Toy Group, która obejmuje rasy ważące do dziesięciu funtów. Jednak małe rasy są ogólnie zdefiniowane jako rasy psów ważących 21 funtów lub mniej i można je znaleźć w prawie każdej grupie.

Przez aktualizacja dnia 18:58 Istnieje wiele ras psów, które świetnie odnajdą się w rodzinie z dziećmi. Musimy jednak pamiętać o tym, że żaden pies nie jest stworzony stricte do tego celu. To żywa istota, której należy zapewnić bezpieczeństwo, opiekę i ogólnie dobre warunki do życia. Oto kilka ras psów dla dzieci, które mogą okazać się bardzo dobrym wyborem. Małe rasy psów dla dziecka Bichon frise ©Shutterstock Bichon frise, inaczej biszon kędzierzawy, to bardzo stara rasa śnieżnobiałych piesków pochodzących z Teneryfy. Od samego początku pełnił on rolę psa salonowego, ozdobnego, a także cyrkowego. Rasa w Polsce nie jest jeszcze bardzo popularna, ale zaczyna budzić coraz większe zainteresowanie. Bichon z Teneryfy, jak bywa nazywany, jest sympatycznym, wesołym i żywiołowym czworonogiem. W kontaktach z dziećmi jest najczęściej bardzo delikatny i wykazuje się sporą dawką cierpliwości. Należy jednak mieć na względzie, że nawet najbardziej spokojny i cierpliwy pies może w końcu zdenerwować się, jeśli nie będzie miał możliwości odpoczynku i „złapania oddechu”. To przyjazny, mały pies będzie wspaniałym towarzyszem dla dziecka, jeśli będzie się z nim odpowiednio obchodzić. Zwłaszcza, że bichon frise jest psem bardzo towarzyskim, który źle znosi samotność i lubi być w centrum uwagi. Tej zaś ze strony dziecka nie powinno zabraknąć! Buldog francuski ©Shutterstock To kolejny dobry wybór małej rasy psa dla dziecka. Chyba nie ma osoby, która nie znałaby buldożka. To wyjątkowo przyjazny czworonóg, który bardzo mocno przywiązuje się do swoich bliskich. Typowy kanapowiec, który uwielbia spędzać czas z opiekunami – najlepiej na pieszczotach. Nie jest to zatem pies dla rodziny bardzo aktywnej. Buldog francuski jest czworonogiem inteligentnym i chętnym do zabawy, dlatego na pewno dobrze będzie czuć się w towarzystwie dzieci. Nie jest to natomiast typ sportowca, szybko się męczy fizycznie (szczególnie w czasie upałów, należy do ras brachycefalicznych), a także nudzi, gdy oferowane mu zajęcia nie są wystarczająco interesujące. Coton de tulear ©Shutterstock To kolejna śnieżnobiała rasa na naszej liście. Powstała ona w XIX wieku na Madagaskarze. Jest to pies niezwykle wesoły i towarzyski, bardzo przywiązuje się do swoich opiekunów. Ze względu na swoje sympatyczne usposobienie i łagodność cudownie sprawdza się w kontaktach z dziećmi. Coton jest psem inteligentnym i nastawionym na współpracę z człowiekiem. Choć wygląda niczym pluszowa zabawka, jego wygląd nie powinien nikogo zwieść. To pies wytrwały, który (choć teoretycznie pełni funkcję czworonoga do towarzystwa) może nawet osiągać świetne wyniki w sportach kynologicznych takich jak agility! Boston terrier ©Shutterstock Boston terrierr jest stosunkowo „nową” rasą, która powstała w Stanach Zjednoczonych w XIX wieku. Choć pierwotnie pełnił rolę psa do towarzystwa, wykorzystywany był również jako pies do walk oraz szczurołap. Jest to mały pies idealny dla starszego dziecka i całej rodziny – średnio aktywnej. Czworonóg ten źle znosi samotność, dlatego na pewno nie nadaje się na pupila osób bardzo zapracowanych i często przebywających poza domem. Boston terrier jest towarzyskim, energicznym i inteligentnym psem. Potrzebuje codziennego ruchu i stymulacji umysłowej. Niewątpliwą zaletą psów tej rasy jest łatwa pielęgnacja. Może się sprawdzić jako mały pies dla dziecka, o ile to będzie umiało uszanować jego potrzeby. Hawańczyk ©Shutterstock Hawańczyk, inaczej biszon hawański, podobnie jak bichon frise jest rasą istniejącą już za czasów starożytnych. Przyjmuje się, że przodkiem rasy jest popularny maltańczyk. Choć pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego, szybko zyskał uznanie na Kubie. Hawańczyk jest jednym z najbardziej polecanych psów dla dzieci. Kocha ich towarzystwo, jest bardzo energiczny i wesoły. Uwielbia pieszczoty i szalone zabawy, jest szczęśliwy, gdy pozostaje w centrum uwagi. Decydując się na posiadanie psa tej rasy, trzeba mieć świadomość tego, że pielęgnacja jego bardzo długiej szaty nie należy do najłatwiejszych. Lhasa apso ©Shutterstock Psy rasy lhasa apso pochodzą z odległego Tybetu. To stara rasa, która w dawnych czasach była uznawana za świętą. Wierzono, że dusze zmarłych mnichów odradzały się właśnie w ciałach tych psów. Lhasa apso to psy bardzo zrównoważone, inteligentne i energiczne. Bardzo lubią się bawić i chętnie spędzają czas z opiekunami – nie lubią samotności. Sprawdzą się jako małe psy dla dzieci pod warunkiem, że te nie będą im dokuczać i nadużywać ich cierpliwości. Jeśli lhasa ma potrzebę udać się np. na swoje legowisko i odpocząć, nie można mu tego uniemożliwiać – podobnie oczywiście jak żadnemu innemu psu. Inne małe rasy psów dla dzieci Wyżej wymienione to tylko kilka przykładów psów, które mogą sprawdzić się jako towarzysze rodziny z dziećmi. Czworonogów takich jest jednak znacznie więcej. Oto kilka kolejnych przykładów do rozważenia: Maltańczyk – jest to jedna z najstarszych ras psów. Jest zrównoważonym i wesołym czworonogiem – aktywnym, ale umiarkowanie. Może być doskonałym towarzyszem dziecięcych zabaw; Yorkshire terrier – to jedna z najpopularniejszych ras małych psów. Jest niezwykle energiczny i inteligentny. Może stworzyć zgrany duet z dzieckiem, ale bywa zadziorny i może np. podgryzać. Poza tym jest bardzo małym i delikatnym psem, więc dziecko musi wiedzieć, jak się z nim obchodzić; Shih tzu – to kolejny wspaniały pies rodzinny. Jest psem wesołym i towarzyskim, bardziej jednak niż szalone zabawy ceni sobie możliwość leżenia na kolanach; Mops – to bardzo stara rasa psa, która pochodzi z Chin. Od zawsze służył jako czworonóg do towarzystwa. Jest psem bardzo tolerancyjnym w stosunku do dzieci. Choć nie jest sportowcem, lubi się bawić; Jack russell terrier – jest to rasa psów myśliwskich, świetnych norowców, ale coraz częściej spotykany jest jako pies do towarzystwa. Choć mały, jest bardzo odważny, zwinny i wytrwały. Świetnie odnajdzie się w aktywnej rodzinie z nieco starszymi dziećmi. Pies dla dziecka? Obowiązek rodzica! ©Shutterstock Wielu rodziców popełnia podstawowy błąd, gdy dziecko prosi o psa. Zakładają, że skoro kupują „psa dla dziecka”, to właśnie ono jest za niego odpowiedzialne. Nic bardziej mylnego! Nie można wymagać od małego dziecka, np. kilkuletniego, a nawet nieco starszego, aby przejęło pełną odpowiedzialność i wszystkie obowiązki. Nie można też czynić maluchowi wyrzutów, jeśli nie zaopiekuje się psem w należyty sposób. Można zachęcać go do regularnego wyprowadzania psa na spacer, do karmienia i innych form opieki, ale to na dorosłym spoczywa obowiązek zadbania o czworonoga. Warto mieć tego świadomość i decyzję o zakupie bądź adopcji psa podjąć po dokładnym przemyśleniu. Bez względu na to, czy zdecydujemy się na małego, średniego czy dużego psa, będzie on towarzyszył nam najpewniej długie lata. Nasza pociecha w tym czasie przestanie już być małym dzieckiem, może nawet zdąży dorosnąć, wyprowadzić się, a czworonóg zostanie u nas... Małe dziecko i pies – jak obojgu zapewnić bezpieczeństwo? ©Shutterstock To kolejna istotna kwestia. Jeśli mamy małe dziecko, musimy mu zapewnić bezpieczeństwo, aby podczas zabawy z czworonogiem nie doszło do jakiejś przykrej sytuacji. Oczywiście działa to w dwie strony – jeśli mamy delikatnego, małego psa, i jemu musimy zapewnić ochronę. Jak tego dokonać? Po pierwsze dziecko podczas zabawy z psem zawsze powinno pozostawać pod nadzorem osoby dorosłej. Dzięki temu możemy szybko zareagować, gdy pies się zirytuje i postanowi bronić zębami przed natarczywym zachowaniem malucha. Taka sytuacja może się zdarzyć nawet wówczas, gdy pies kocha dziecko i ma „świętą cierpliwość”. Po drugie powinniśmy wciąż tłumaczyć dziecku (nie, nie wystarczy powiedzieć jeden raz!), jak należy obchodzić się z psem, co można, a czego nie można. Dziecko powinno przede wszystkim wiedzieć, że nie powinno przeszkadzać psu podczas jedzenia i spania. Gdy pies odchodzi w kąt, oznacza to, że chce odpocząć i pobyć sam – dziecko nie powinno zmuszać czworonoga do zabawy. Nie powinno też głośno krzyczeć w obecności psa, ciągnąć go za uszy czy ogon. Rozmiar psa a wiek dziecka – czy to ma znaczenie? Jedni twierdzą, że tak, inni uważają, że nie. Wszystko tak naprawdę zależy od indywidualnego przypadku. Każde rozwiązanie ma swoje wady i zalety. Małemu psu łatwo zrobić krzywdę, zaś duży pies może niechcący zrobić krzywdę maluszkowi… Rozmiar nie jest całkowicie bez znaczenia, ale bardziej niż na niego należy zwrócić uwagę na charakter, predyspozycje, potrzeby czworonoga. Warto dokładnie przestudiować interesujące nas rasy i wybrać tę, która najbardziej odpowiada naszym możliwościom i stylowi życia. W ten sposób mamy szansę zyskać wspaniałego przyjaciela dla całej rodziny!

Mały piesek, duży problem. Malutkie psiaki, które cieszą oczy, niekoniecznie cieszą się żelaznym zdrowiem. Wiele z nich zapada na hipoglikemię, mają bardzo kruche kości i mają tendencję do tycia, z powodu szybkiego metabolizmu. Taki pies wymaga częstszego karmienia, a w związku z tym i ruchu.

fot. Adobe Stock Małe pieski są urocze, bo... są urocze i małe! Tak w skrócie można podsumować, dlaczego psy w wersji mini wzbudzają tyle zachwytu. Małe rasy psów są uwielbiane z wielu względów. Zabawnie się poruszają, wyglądem przypominają pluszaka, a do tego są często bardzo bojowe! Zadziorność w połączeniu z niewielkimi gabarytami i słodkim wyglądem, to wspaniała mieszanka! Psy, które zawsze wyglądają jak szczeniaki! Co powiedziałabyś na pieska, który mimo dorosłego wieku, nadal wygląda jak rozkoszne szczenię? To nie żart ani mutacja genetyczna – są takie rasy psów, które przez całe życie mają wygląd niewinnego, uroczego psiego dziecka. Zajrzyj do naszej galerii i poznaj ich przedstawicieli! To solidna dawka cukru bez konsekwencji! Zobacz więcej o psach! Ranking najpiękniejszych ras psów! Jest tu twój ulubieniec? Psy z włosem, zamiast sierści - idealna opcja dla alergików? Małe psy, które nie gubią sierści - jaką rasę wybrać?

Specialties: We serve breakfast, lunch and desserts, including our signature handheld savory pies, Bolivian salteñas. In addition to our restaurant menu, we offer dessert pies. Including Apple, Strawberry Rhubarb, Pumpkin, Flan, Chocoflan, Tres Leches, Chocolate cake and Cheesecake. Established in 2013. We serve breakfast, lunch and dessert here in our family-owned restaurant, with Mexican

Przez aktualizacja dnia 18:57 Małe psy, które obecnie traktujemy głównie jako towarzyszy idealnych do małych mieszkań, na przestrzeni wieków pełniły rozmaite funkcje i ich przeznaczenie było zupełnie inne niż obecnie. Jack russel terrier czy jamnik to psy myśliwskie, a pinczer miniaturowy zwany popularnie ratlerkiem spełni się w roli psa stróżującego. Wśród małych ras psów znajdziemy tu zarówno małe psy krótkowłose jak pinczer czy chihuahua, jak i długowłose jak york, pekińczyk czy maltańczyk. Małe rasy psów - czy to faktycznie psy do mieszkania? Paradoksalnie jednak, nie każda mała rasa nadaje się do bloku. Warto znać pochodzenie i charakter różnych ras psów, by nie okazało się, że wybierając psa ze względu na jego rozmiar, jednocześnie wybraliśmy takiego przyjaciela, którego potrzeb nie będziemy mogli spełnić. Małe psy – szkolenie i opieka Wśród wielu osób panuje absolutnie błędne przekonanie, że psy małych ras to czworonogi stworzone do towarzystwa, które nie wymagają żadnego szkolenia. Każdy pies powinien być poddany odpowiedniej socjalizacji oraz szkoleniu – bez względu na rasę czy wielkość. Prawidłowe wychowanie pozwoli bowiem psu funkcjonować i nawiązywać poprawne relacje zarówno z ludźmi, psami i innymi zwierzętami. Warto obalić jeszcze jeden mit – małe psy to nie „psy kanapowe”. Niejednokrotnie są to czworonogi bardzo energiczne, potrzebujące codziennej dawki aktywności fizycznej i umysłowej. Przykładem takich ras są jack russell terrier oraz pudel – niezwykle inteligentne, aktywne i zaangażowane we współpracę z człowiekiem. Pamiętaj o tym, że również małe psy zaliczane do grupy psów ozdobnych potrzebują ruchu i ćwiczeń umysłowych każdego dnia! Pinczer miniaturowy ©ShutterstockPinczer miniaturowy to jedna z najmniejszych ras psów na świecie. Jego waga waha się od 3 do około 5 kg, a wysokość w kłębie nie przekracza 30 cm. Pinczer ten zwany jest także potocznie ratlerkiem. Choć wydaje się typowym psem do towarzystwa (nie mieści się w tej grupie FCI, ale w grupie II), może pełnić także rolę... stróża! Swoim wyglądem zdecydowanie nie odstraszy żadnego intruza, ale będzie reagował gwałtownie na niepokojące zmiany otoczenia i głośno szczekał. Bichon frise ©ShutterstockBichon frise to z kolei typowy przedstawiciel grupy IX FCI (psy ozdobne i do towarzystwa). Te śnieżnobiałe małe pieski od początku pełniły rolę psów ozdobnych, ale nie tylko. Wykorzystywane były bowiem także jako psy cyrkowe. To wspaniałe małe psy domowe, które są niezwykle żywiołowe. Mają radosne usposobienie, uwielbiają zabawy z małymi dziećmi (o ile te im nie dokuczają) i nie znoszą samotności. Szybko i chętnie się uczą, wprost kochają popisywać się wyuczonymi sztuczkami! Bichony to pieski, które maja jeszcze jedną zaletę – nie są wybredne. W ich przypadku sprawdzi się każda karma i zjedzą ją ze smakiem. Ich minusem bywa pielęgnacja sierści. Pieski tej rasy powinny regularne odwiedzać groomera. Szpic miniaturowy ©ShutterstockSzpic miniaturowy, zwany też pomeranianem i szpicem pomorskim (bowiem pochodzi z Pomorza), podobnie jak wyżej opisany pinczer, należy do najmniejszych ras psów na świecie. Waży on zaledwie do 3 kg i mierzy do 22 cm w kłębie. Od zawsze pies ozdobny, ale również stróż. Szczenięta pomeranianów są wyjątkowo urocze – mała kuleczka sierści potrafi zmieścić się w dłoni. Szpice miniaturowe to małe psy do domu. Opinie na ich temat podkreślają, że są dość hałaśliwe, ale jednocześnie niezwykle inteligentne. Chętnie się uczą, są towarzyskie i potrzebują aktywnego życia. Znudzone, będą nie tylko hałasować, ale mogą też niszczyć przedmioty ze swojego otoczenia. Koniecznie więc powinny znaleźć się u boku właściciela, który będzie mógł poświęcić im swój czas i energię. Zobacz, jak wygląda najsłynniejszy szpic na świecie – poznaj psa Boo Pielęgnacja sierści pomeraniana nie jest uciążliwa, ale zabiera nieco czasu, a co jakiś czas warto odwiedzić groomera. Choć to bardzo przyjazny piesek, jest też delikatny, dlatego nie nadaje się do życia u boku małych dzieci, które przez nieuwagę mogą zrobić mu krzywdę. Ze względu na charakter, potrzebę bliskości oraz niewielką ilość karmy, można uznać, że to doskonały pies dla osoby starszej. Chin japoński ©ShutterstockChin japoński ma iście królewską historię. Odkąd trafił początkiem naszej ery na dwór japoński, bardzo szybko stał się tzw. psem salonowym. Rasę tę wprost uwielbiały damy z wyższych sfer. Sama królowa Wiktoria miała dwa chiny japońskie. Chin japoński to niewielkich rozmiarów piesek, który jest jednak prawdziwym wulkanem energii. Uwielbia się bawić, jest wyjątkowo towarzyski i przyjacielsko nastawiony do każdego - także do innych zwierząt w swoim otoczeniu. Mimo tego, jest to doskonały pies do małego mieszkania. To pies dla osób, które chcą rozpieszczać swojego pupila. Uwielbia zabawki, a przydadzą się też liczne akcesoria do pielęgnacji sierści. Nie ma jednak nic za darmo – za pełną wagi pielęgnację i dbanie o jego samopoczucie, chin odwdzięczy się dozgonną miłością. Chihuahua ©ShutterstockChihuahua to jedna z najpopularniejszych ras psów domowych. Zna ją chyba każdy! Dawniej psy rasy chihuahua wykorzystywane były w celach religijnych. Mało tego, Aztekowie bardzo często... je zjadali! Kompaktowe, nieco przypominające kota pieski są łatwe w wychowaniu i z powodzeniem mogą stać się pierwszym psem. Choć opinie na temat tych psów podkreślają ich szczekliwość, to w praktyce dobrze zaopiekowany i pewny siebie piesek może wydawać bardzo mało dźwięków. Te wyjątkowo urocze małe pieski są niezwykle zadziorne i energiczne. Bywają szczekliwe. Szybko przywiązują się do swojego właściciela i źle znoszą samotność, dlatego na pewno nie nadają się na pupili osób zapracowanych, często przebywających poza domem. Maltańczyk ©Shutterstock Tej rasy małych psów też chyba nikomu nie trzeba przedstawiać! Maltańczyk jest obecnie bardzo popularną rasą. To śnieżnobiały maluch, który jest psem "uniwersalnym". Jakkolwiek to brzmi, maltańczyk naprawdę odnajdzie się w niemal każdej rodzinie, nie potrzebuje wyszukanej karmy i cieszą go wszystkie zabawki. To wesoły, żywiołowy czworonóg, który uwielbia kontakt z człowiekiem. Co prawda nie jest typem wybitnego sportowca, a większości ludzi kojarzy się z psem do towarzystwa i trzymania na kolanach, ale z powodzeniem można trenować z nim rozmaite sporty kynologiczne, jak chociażby agility. Mops ©ShutterstockMops to z kolei typowy kanapowiec. Wprost uwielbia spędzać czas z opiekunem, wylegując się na jego kolanach. Ale nie zawsze! Wbrew pozorom mopsy są naprawdę zwinnymi i energicznymi psiakami, które - jak zresztą każdy inny pies - potrzebują odpowiedniej dawki aktywności. Mają tendencję do tycia, dlatego koniecznie trzeba zadbać o ich dietę, właściwe porcje karmy i codzienny ruch - umiarkowany, ale regularny. Rasa ta jest wyjątkowo wesoła, lubi zwracać na siebie uwagę, chętnie się uczy, jeśli ma odpowiednią motywację, świetnie dogaduje się z dziećmi. Mops nie lubi samotności. Oczywiście, jeśli zostanie odpowiednio przygotowany, może dobrze znosić nieobecność opiekuna, ale nie powinna ona być zbyt długa. Jack russell terrier ©ShutterstockJack russell terrier, choć mały i niepozorny, wcale nie jest pieskiem kanapowym, ale... myśliwskim! To świetny norowiec, szczurołap i pies na lisy. Obecnie pełni głównie rolę psa do towarzystwa, ale nie można zapominać o tym, że to terier z krwi i kości- chętnie pogoni kota czy zaczai się na okoliczne ptaki. Jeśli Jack russel terier ma być wychowywany w domu pełnym kotów, lepiej by dołączył do rodziny jako szczeniak. Inne małe zwierzęta – chomiki, myszoskoczki czy papugi, mogą być traktowane przez psa jako potencjalna zwierzyna. Jest bardzo odważny i żywiołowy, potrzebuje dużo ruchu i ciągłych zajęć umysłowych. Warto uprawiać z nim sporty kynologiczne. Szkolenie wymaga konsekwencji i cierpliwości, bo jest to pies niezależny i bardzo inteligentny. Jeśli jednak metody szkolenia zostaną właściwie dobrane, jack russell terrier chętnie podejmie współpracę, a jego charakter sprawi, że będzie doskonałym kompanem do zabawy i wspólnego spędzania czasu. Jamnik ©ShutterstockJamnik uważany jest za psa do towarzystwa, który chętnie będzie wylegiwał się u boku opiekuna. Te obiegowe opinie są całkowicie błędne! To fantastyczny myśliwy - jest wszechstronnym psem gończym, posokowcem, norowcem, aporterem i płochaczem! Najlepiej zatem będzie czuł się pod opieką właściciela z zacięciem myśliwskim. Wykorzystywany jest w polowaniach na różne zwierzęta – od borsuków i lisów po dziki. Jamniki są zadziorne, niesamowicie energiczne i wytrzymałe. Wymagają konsekwentnego i cierpliwego przewodnika, który będzie mógł poświęcić im czas. Mają tendencję do tycia, dlatego solidna dawka ruchu każdego dnia jest obowiązkowa. West highland white terrier ©ShutterstockA oto kolejny śnieżnobiały mały piesek na naszej liście. West highland white terrier, podobnie jak jack russell, jest doskonałym psem na lisy, a także szczurołapem. Choć obecnie pełni rolę psa rodzinnego, nie można zapominać o jego korzeniach i wynikających z tego potrzebach. Bywa bezlitosny dla ptaków, a jeśli w domu mamy już kota, to wprowadzenie psa tej rasy może być nieco kłopotliwe. To pies bardzo wesoły i energiczny, inteligentny, odważny. Sprawdzi się w rozmaitych sportach kynologicznych. Nie może skończyć jako kanapowiec, bo będzie zwyczajnie nieszczęśliwy. Potrzebuje przewodnika, który będzie gotowy na zaangażowanie i poświęcenie czasu. Mimo tych potrzeb to pies, który dobrze znosi samotność, o ile tylko ma zabawki, które umilą mu czas. Nie jest skory do niszczenia sprzętów i nie jest psem szczekliwym, ale jeśli ma zostawać sam w domu, warto przyzwyczajać go do tego już od szczenięcia. Powyższa lista nie zawiera wszystkich ras małych psów. Nie znalazł się na niej shih tzu, lhasa apso czy cavalier king charles spaniel. Zobacz pełną listę ras psów i sprawdź opinie, zanim dokonasz ostatecznego wyboru psa!

Gdy szczenięta są całkiem malutkie, suki zjadają ich odchody, żeby utrzymać czystość w gnieździe. Zdarza się, że młody pies przez jakiś czas powtarza to zachowanie matki. Najczęściej mija ono z wiekiem. Możemy pomóc psu, ucząc go, co oznacza słowo „NIE”, a następnie nagradzając każdą sytuację, gdy mógł zjeść

Jak wygląda maltańczyk. Maltańczyki są niewielkich rozmiarów. Ich wysokość sięga około 25 cm, a masa ciała to zaledwie 3-5 kg. Postawę ma raczej długą, o krótkich nóżkach. Spory czarny nos i czarne oczy dodają charakteru odcinając się pośród białych włosów. Włosy maltańczyków wymagają szczególnej pielęgnacji.

Jak wygląda hodowla Pomeraniana? Warto wiedzieć, że każdy rasowy pies powinien być kupiony w sprawdzonej hodowli zarejestrowanej w uznanym związku hodowców, takim jak np. Związek Kynologiczny w Polsce. Przy zakupie upewnij się, że razem z psem otrzymasz metrykę potwierdzającą pochodzenie i uprawniającą do wyrobienia rodowodu FCI.

.

mtd2fkwgf6.pages.dev/969

mtd2fkwgf6.pages.dev/881

mtd2fkwgf6.pages.dev/594

mtd2fkwgf6.pages.dev/326

mtd2fkwgf6.pages.dev/47

mtd2fkwgf6.pages.dev/312

mtd2fkwgf6.pages.dev/30

mtd2fkwgf6.pages.dev/527

mtd2fkwgf6.pages.dev/268

mtd2fkwgf6.pages.dev/923

mtd2fkwgf6.pages.dev/544

mtd2fkwgf6.pages.dev/467

mtd2fkwgf6.pages.dev/95

mtd2fkwgf6.pages.dev/274

mtd2fkwgf6.pages.dev/802

jak wygląda mały pies